آیت‌الله منتظری

حضرت فرمود: آری من جای او را می‎دانم و اگر این کار را بکنم از او فاصله می‎گیرید، همان گونه که بنی اسرائیل از هارون فاصله گرفتند. آن دو ساکت شدند و بیرون رفتند. ما دو نفر ماندیم... از رسول خدا(ص) پرسیدی چه کسی را جانشین خود قرار می‎دهی ؟ فرمودند: "آن که مشغول پینه زدن به کفش است." نگاه کردیم جز علی (ع) کسی نبود. عرض کردی یا رسول الله (ص) به غیر از علی (ع) کسی را نمی بینیم. حضرت فرمود: هم اوست.ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج 6، ص 218، شرح خطبه 79؛ و مراجعه شود به سنن ابن ماجه، ج 5، ص 592، حدیث 3715، باب 20 مناقب علی بن ابی طالب (ع) .

نگرانی پیامبر(ص) از عصبیت جاهلی

تعصبات قبیلگی در جامعه قبایلی جزیرة العرب ریشه دار بود و پیامبر(ص) به رغم مبارزه ای طولانی برای ریشه کن کردن آن و به دست آوردن موفقیت هایی در آن زمینه، همچنان از آن نگران بود. هر سیاستمدار هوشمندی می‎توانست حدس بزند که اگر پیامبر(ص) جوانی سی و سه ساله را برای پیشوایی مسلمین برای پس از خود تعیین کند، چه غوغایی برپا خواهد شد، و چه کینه ها و نفرتهایی بروز خواهد کرد؛ جوانی با سابقه و فضایل استثنایی که طبعا حسادت افرادی را برمی انگیخت. نگرانی پیامبر(ص) در حدی بود که می‎دانست اگر موضوع جانشینی را مطرح کند زحمت هایش هدر می‎رود، اما خداوند پیامبر را دلداری داد که او را حفظ خواهد کرد: (والله یعصمک من الناس )سوره مائده (5)، آیه 67. "و خدا تو را از گزند مردم نگاه می‎دارد." بر فرض نگذارند خلافت ظاهری به دست اهلش بیفتد، اما کانون نور و معرفتی که متصل به مرکز وحی و رسالت بود خاموش نمی شود. معارف الهی، تفسیر قرآن و پاسخگویی به شبهات از سوی خاندان پیامبر به همه جا می‎رسد و تشنگان حقیقت را سیراب می‎سازد. علی (ع) و فرزندانش چند صباحی خلافت ظاهری را عهده دار می‎شدند یا