صفحه ۲۲۵

تعیین شده، به هر نتیجه ای برسد مجزی است. بنابراین هیچ ضرورتی ندارد که امامان در همه جای عالم و برای همیشه ظهور فیزیکی داشته باشند تا بتوانند رسالت دینی را به انجام برسانند. چنان که در امر نبوت نیز با گزینش یک پیامبر صاحب شریعت برای همگان و تا آمدن پیامبر بعدی، حجت تمام بوده است. حجت بودن در دسترس بودن شخص نبی و یا امام و یا تعالیم آنهاست و بیش از این نیازی نیست. اما ضرورت حضور و تداوم حیات امام معصوم که در پرده غیبت است، امری است که در همین فصل از آن سخن گفته شده است.

شرایط امامت

1 - علم

امامت الگویی تمام عیار است. رهبری اخلاقی و دینی مردم به سوی خدا و شرح و تفسیر دین به عهده امام است. چنین امر مهمی باید به کسانی سپرده شود که واجد شرایط آن باشند. از مهمترین آن شرایط علم است. در سیره عقلای عالم نیز چنین است که وقتی بخواهند امور مهم را به کسی واگذار نمایند، فردی را انتخاب می‎کنند که عاقل، عالم، امانتدار و قادر بر انجام کار به شایسته ترین نحو باشد. به خصوص در مسائلی که نیاز به علم و آگاهی در آنها لازم است، سعی می‎شود شخصی آگاه و حتی اعلم اهل زمان انتخاب شود.ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج 9، ص 328، شرح خطبه 174) ؛ همچنین ر.ک : دراسات فی ولایة الفقیه، ج 1، ص 301 - 319.

از این جهت تفاوتی ندارد که امام از ناحیه خداوند باشد، همان طور که شیعه امامیه نسبت به ائمه (ع) چنین عقیده ای دارد؛ و یا از جانب امت باشد، آن گونه که اهل سنت عقیده دارند. آیه شریفه: (أفمن یهدی الی الحق أحق أن یتبع أمن لا یهدی الا أن یهدی)سوره یونس (10)، آیه 35. (آیا آن که [مردم را] به حق هدایت می‎کند شایسته پیروی است یا آن که خود در هدایت محتاج به دیگری است)، به همین حکم عقلی اشاره دارد.

ناوبری کتاب