صفحه ۲۱۸

ظالمان نمی رسد." این جمله در ارتباط با مقام امامت است که خداوند متعال درباره حضرت ابراهیم (ع) در قرآن فرموده است: "وقتی ابراهیم از سوی پروردگارش با چند چیز آزموده شد و او از آنها سربلند بیرون آمد، خداوند فرمود: تو را امام مردم قرار می‎دهم. ابراهیم درخواست کرد که از ذریه ام نیز کسانی را به مقام امامت برسان ! خداوند فرمود: عهد من به ظالمان نمی رسد."سوره بقره (2)، آیه 124) .

در روایتی از امام رضا(ع) آمده است: "وقتی ابراهیم (ع) مقام نبوت و خلیلی را گذراند، خداوند او را به مقام امامت برگزید، و چون مقام امامت در نظر آن حضرت والاآمد عرض کرد: از نسل من نیز چنین خواهد بود؟"کلینی، کافی، ج 1، ص 199، حدیث 1) .

به عقیده شیعه امامت از اصول دین و استمرار نبوت است؛ چون شیعه امامت را استمرار مسؤولیت های تبلیغی و هدایتی پیامبر(ص) می‎داند. به همین جهت برای امامت شرایطی قائل است که با وظیفه امام در تفسیر قرآن، بیان احکام، رد شبهات و به طور کلی دفاع از حوزه اسلام متناسب باشد. امر امامت از چنان جایگاهی برخوردار است که در اواخر حیات پیامبر(ص) درباره آن آیه ای نازل شد و پیامبر موظف به ابلاغ آن شد و به آن حضرت هشدار داد که نرساندن آن به منزله انجام ندادن رسالت است.سوره مائده (5)، آیه 67.

شیعه و سنی این روایت را از پیامبراسلام (ص) نقل کرده اند که: "من مات و لم یعرف امام زمانه مات میتة جاهلیة"برای تفصیل، ر.ک : امینی، عبدالحسین، الغدیر، ج 10، ص 360. "هر کس بمیرد و امام زمان خود را نشناخته باشد، مرگ او مرگ جاهلی است." چنین تعبیری نشان می‎دهد که امر امامت در میان تعالیم دین بسیار مهم است و جزء اصول آن است؛ و اگر از فروعات دینی به حساب می‎آمد، ندانستن و یا نشناختن آن مساوی با مرگ جاهلی (مردن در حال شرک و کفر) تلقی نمی شد.

ناوبری کتاب