آیت‌الله منتظری

خوشرو، خوشخو و نرم بود، و خشن، درشتخو، سبکسر، فحاش و عیبجو نبود. خود را از سه چیز دور می‎داشت: جدال، پرحرفی و گفتن مطالب بی فایده.همان، ص 152) و 153) ؛ صدوق، عیون اخبارالرضا، ج 1، ص 318 و 319.

آن حضرت با فقیران نشست و برخاست می‎کرد، با آنان هم سفره می‎شد، و با دست خود به آنان غذا می‎داد.مجلسی، بحارالانوار، ج 16، ص 228، حدیث 34. اگر سه روز یکی از اصحاب خود را نمی دید از حال وی جویا می‎شد. اگر در مسافرت بود در حقش دعا می‎کرد و اگر در منزل بود به دیدارش، و اگر بیمار بود به عیادتش می‎رفت.همان، ص 233.

پیامبر(ص) هنگامی که معاذبن جبل را به یمن فرستاد، اموری را به وی سفارش فرمود. از جمله این که مبادا مسلمانی را دشنام دهی.حرانی، تحف العقول، ص 26. در خطبه حجة الوداع خطاب به مردم فرمود: چنان که این ایام (ایام حج) و این شهر مکه محترم است، خون و عرض و آبروی شما محترم است. حق ریختن خون و هتک آبروی یکدیگر را ندارید؛ تا آنگاه که به دیدار خداوند نایل شوید.همان، ص 31.

نظافت و آراستگی

پیامبر(ص) به نظافت و پاکیزگی اهتمامی ویژه داشت. عادتش این بود که به آینه نگاه می‎کرد، موی سرش را شانه می‎زد و چه بسا این کار را در برابر آب انجام می‎داد و موی سر خود را منظم می‎کرد. نه تنها برای خانواده خود بلکه برای اصحابش نیز خود را می‎آراست و می‎فرمود: خدا دوست دارد که وقتی بنده اش برای دیدن برادرانش از خانه بیرون می‎رود، خود را مهیا و زینت کند.مجلسی، بحارالانوار، ج 16، ص 249. هر شب سه بار مسواک می‎زد، قبل از خواب و پس از خواب و برای عبادت و هنگام رفتن برای نماز صبح .همان، ص 254. در مسافرتها چند چیز را همیشه همراه خود داشت. ظرف روغنی که با آن