اجتماعی و اقتصادی به مبارزه برخاسته اند. در دوران موسی (ع) توحید ربوبی و در پرتو آن رهایی از حکومت مستبد عصر وی و آزادی اجتماعی بیش از هر مسأله ای اهمیت داشته است و موسی (ع) هم تلاش کرده است تا این مسائل را بیشتر مطرح کند.سوره شعراء (26)، آیات 10) - 68. در عصر نوح (ع)،سوره شعراء (26)، آیات 105) - 122) . هود(ع)سوره شعراء (26)، آیات 123) - 140) . و صالح (ع)سوره شعراء (26)، آیات 141) - 159) . مشکل اصلی اجتماعی رفاه زدگی و سلطه طبقه مرفه بوده است. در دوران حضرت شعیب (ع) فساد مالی و کم فروشی بیداد میکرده است.سوره شعراء (26)، آیات 176) - 190) ؛ سوره اعراف (7)، آیات 85 - 93؛ سوره هود (11)، آیات 84 و 95. قوم لوط(ع) به عمل زشت همجنس بازی آلوده بودند و این در حدی بود که رسالت اصلی حضرت لوط(ع) در مبارزه با این کار ضد اخلاقی متمرکز بود.سوره شعراء (26)، آیات 160) - 174) . پیامبران یاد شده در رسالت خویش در ضمن دعوت مردم به عبادت خدا و توجه دادن آنان به ارکان اعتقادات دینی، با مفاسد یاد شده نیز به مبارزه برخاستند.
این همه نشان میدهد که هر چند دغدغه اصلی انبیا، توحید و پالایش فکر و جان مردم از عقاید شرک آلود و خرافی و توجه به آخرت بوده، اما آنان به مسائل اجتماعی و واقعیات زندگی مردم بی توجه نبوده اند. با این که محور اساسی دعوت انبیا ارتقای معنویت و تزکیه نفوس و صیقل دادن جانها برای پذیرش توحید و دوری از شرک بوده است، اما آنان تنها به همین بعد توجه نمی کردند و به ابعاد دیگر نیز به عنوان بستر و مقدمه لازم تعالی معنوی توجه جدی داشتند. قلمرو رسالت آنان عرصه های مختلف زندگی انسانها را شامل میشد.
اگرچه هر یک از پیامبران با توجه به مقتضیات عصر و محیط خود اهدافی را مد نظر قرار میدادند که ممکن بود در دوره پیغمبران دیگر چندان مورد توجه نباشد، اما از مهم ترین مشترکات دعوت انبیا، دعوت به عدالت، مبارزه با ظلم و