صفحه ۱۸۱

اجتماعی و اقتصادی به مبارزه برخاسته اند. در دوران موسی (ع) توحید ربوبی و در پرتو آن رهایی از حکومت مستبد عصر وی و آزادی اجتماعی بیش از هر مسأله ای اهمیت داشته است و موسی (ع) هم تلاش کرده است تا این مسائل را بیشتر مطرح کند.سوره شعراء (26)، آیات 10) - 68. در عصر نوح (ع)،سوره شعراء (26)، آیات 105) - 122) . هود(ع)سوره شعراء (26)، آیات 123) - 140) . و صالح (ع)سوره شعراء (26)، آیات 141) - 159) . مشکل اصلی اجتماعی رفاه زدگی و سلطه طبقه مرفه بوده است. در دوران حضرت شعیب (ع) فساد مالی و کم فروشی بیداد می‎کرده است.سوره شعراء (26)، آیات 176) - 190) ؛ سوره اعراف (7)، آیات 85 - 93؛ سوره هود (11)، آیات 84 و 95. قوم لوط(ع) به عمل زشت همجنس بازی آلوده بودند و این در حدی بود که رسالت اصلی حضرت لوط(ع) در مبارزه با این کار ضد اخلاقی متمرکز بود.سوره شعراء (26)، آیات 160) - 174) . پیامبران یاد شده در رسالت خویش در ضمن دعوت مردم به عبادت خدا و توجه دادن آنان به ارکان اعتقادات دینی، با مفاسد یاد شده نیز به مبارزه برخاستند.

این همه نشان می‎دهد که هر چند دغدغه اصلی انبیا، توحید و پالایش فکر و جان مردم از عقاید شرک آلود و خرافی و توجه به آخرت بوده، اما آنان به مسائل اجتماعی و واقعیات زندگی مردم بی توجه نبوده اند. با این که محور اساسی دعوت انبیا ارتقای معنویت و تزکیه نفوس و صیقل دادن جانها برای پذیرش توحید و دوری از شرک بوده است، اما آنان تنها به همین بعد توجه نمی کردند و به ابعاد دیگر نیز به عنوان بستر و مقدمه لازم تعالی معنوی توجه جدی داشتند. قلمرو رسالت آنان عرصه های مختلف زندگی انسانها را شامل می‎شد.

اگرچه هر یک از پیامبران با توجه به مقتضیات عصر و محیط خود اهدافی را مد نظر قرار می‎دادند که ممکن بود در دوره پیغمبران دیگر چندان مورد توجه نباشد، اما از مهم ترین مشترکات دعوت انبیا، دعوت به عدالت، مبارزه با ظلم و

ناوبری کتاب