بردارد، چیزی انجام نمی شود. انجام امور با مدد خدا و اراده و تصمیم انسان است. انسان وقتی خود تصمیم و اراده دارد، میتوان اعمال را به وی نسبت داد. و از آنجا که همه نظام وجود وابسته به اراده خدا، و او مدد رسان است میتوان به او نسبت داد.
چنین است که امام صادق (ع) از پیامبر(ص) نقل کرده است که آن حضرت درباره افعال بندگان و مشیت خدا فرمود: "من زعم ان الله یأمر بالسوء و الفحشاء فقد کذب علی الله، و من زعم ان الخیر و الشر بغیر مشیة الله فقد اخرج الله من سلطانه، و من زعم ان المعاصی بغیر قوة الله فقد کذب علی الله، و من کذب علی الله ادخله الله النار"کلینی، کافی، ج 1، ص 158، حدیث 6؛ صدوق، التوحید، ص 359، حدیث 2. "اگر کسی گمان کند که خداوند به کارهای بد و زشت فرمان میدهد، بر خدا دروغ بسته است. و کسی که گمان کند خوبی و بدی بدون مشیت اوست، گویی خدا را از قدرت و سلطنت بیرون کرده است. و کسی که گمان کند معاصی بدون نیروی خدا در شخص انجام شدنی است، باز بر خدا دروغ بسته است. و کسی که برخدا دروغ بندد، خدا او را در آتش وارد خواهد ساخت."
عقیده به قضا و قدر
ایمان به قضا و قدر از اعتقادات اسلامی است. امیرمؤمنان (ع) از رسول خدا(ص) نقل کرده که خدا فرموده است: "من لم یرض بقضائی و لم یؤمن بقدری فلیلتمس الها غیری"صدوق، التوحید، ص 371، حدیث 11) . "کسی که راضی به قضا و مؤمن به قدر من نیست، پس خدای دیگری را طلب کند." و در عین حال پیامبراکرم (ص) فرمود: "فی کل قضاء الله خیرة للمؤمن"همان. "در هر قضای الهی انتخابی برای مؤمن وجود دارد." یعنی قضای الهی موجب سلب اراده نمی شود.
عقیده به قضا و قدر، صورتی ظاهری دارد که عبارت است از ایمان به این که هر