مشیت خدا
خداوند قبل از این که خلق کند و یا چیزی را به عرصه وجود آورد، آن را تمشیت و برنامه ریزی میکند. همه رخدادها و تحولات عالم بسته به مشیت خداست. چنین امری از صفات فعل خداست؛ و بنابراین بسته به انجام امور میباشد. از یک سو خداوند برای انجام افعالش آنها را رقم میزند و بعد به وجود میآورد؛ و از دیگر سو اعمال بندگان تحت مشیت و اذن اوست و بدون آن امکان وقوع ندارد. از امام صادق (ع) نقل شده است که: "خلق الله المشیة قبل الاشیاء ثم خلق الاشیاء بالمشیة"صدوق، التوحید، ص 339، حدیث 8. "خداوند پیش از آن که جهان را بیافریند مشیت و برنامه و تدبیر را آفرید، و سپس جهان را بر اساس همان مشیت خلق کرد." به عبارت دیگر کارهای خدا در جهان بر اساس برنامه ریزی است و این برنامه ریزی است که تحقق و عینیت پیدا میکند و در مرحله عمل نظارت میکند.
قضا و قدر
"قضا" در لغت فیصله دادن است. این کلمه در قضاوت زیاد استعمال میشود؛ برای این که فیصله پیدا کردن اختلافات به وسیله قضاوت است. در عین حال واژه "قضا" وقتی با "قدر" به کار میرود، معنای قضاوت را ندارد. قضا در قرآن گاهی به معنای الزام و تشریع است سوره اسراء (17)، آیه 23. و گاهی معنای قضاوت میدهدسوره غافر (40)، آیه 20. و به معنای تمام شدن شرایط و علل سوره بقره (2)، آیه 117) . و تمام شدن نیز آمده است.سوره قصص (28)، آیه 29. در قرآن این کلمه و مشتقاتش بیشتر در نهایی کردن و قطعی ساختن به کار رفته است. (و اذا قضی أمرا فانما یقول له کن فیکون )سوره بقره (2)، آیه 117) . "و چون خداوند به کاری اراده فرماید فقط میگوید موجود باش،