صفحه ۱۴۳

بعد اذ أنتم مسلمون )سوره آل عمران (3)، آیه 80. "و [هیچ پیامبری ] شما را فرمان نخواهد داد که فرشتگان و پیامبران را خدایان خود بگیرید. آیا او پس از آن که سر به فرمان خدا نهاده اید باز شما را به کفر وا می‎دارد؟."

با سیری اجمالی در آیات قرآن این حقیقت آشکار می‎شود که رسالت انبیا عمدتا دعوت به خداپرستی است. و خداپرستی در مقام توحید عبادی، پرهیز از شرک و تنها اطاعت از خداوند و تقوای اوست. (قال یا قوم انی لکم نذیر مبین ‏ أن اعبدوا الله واتقوه و أطیعون ).سوره نوح (71)، آیات 2 و 3. توحید مبارزه با خدایان مجعول و بت های ساختگی و الهه های بی هویتی بوده است که فرمانروایان طاغوتی برای مردم، جهت به بردگی کشاندن آنان ساخته بودند. (... أتتخذ أصناما آلهة ...).سوره انعام (6)، آیه 74.

در یک کلام می‎توان گفت که هدف پیامبران الهی رواج توحید عبادی و مبارزه با الوهیت غیر خدایان بوده است. (واسأل من أرسلنا من قبلک من رسلنا أجعلنا من دون الرحمن آلهة یعبدون )سوره زخرف (43)، آیه 45. "[ای پیامبر!] از پیامبران پیش از خود سؤال کن که آیا معبودانی جز خدای رحمان را قرار داده ایم تا پرستش شوند؟."

انسانها و موجوداتی در عالم هستی وجود دارند که از جایگاه ممتازی برخوردارند و در پیشگاه خداوند نیز قرب و منزلتی ویژه دارند. خداوند خود برای آنان مقام و موقعیتی خاص قرار داده و از مؤمنان در درجه نخست خواسته است تا به آنها احترام کنند و حرمت آنان را پاس دارند. گاه این موقعیت در حدی است که باید به آنها ایمان آورد و کفر به آنها عقوبت سخت دنیوی و اخروی را در پی دارد. به رغم چنین واقعیتی احترام به آنها و تکریمشان هرگز نباید به گونه ای باشد که جنبه عبودیت پیدا کند و با توحید منافات داشته باشد. تکریم آنان و حتی متوسل شدن به آنان باید در حدی باشد که خداوند اجازه داده است. خداوند درباره اهل کتاب از

ناوبری کتاب