آیت‌الله منتظری

معتقد است و از شرک و کفر مشرکان و کافران در قیامت اعلام بیزاری می‎کند؛سوره ابراهیم (14)، آیه 22. اما در برابر فرمان خدا ایستاد و از آن سرپیچید، در نتیجه از زمره موحدان خارج شد.

اطاعت و پرستش مختص خداست و محبوبترین بندگان خدا هم سهمی در آن ندارند و باید مطیع و پرستشگر خدای عالم باشند. از این روست که قرآن درباره انبیا به این نکته توجه داده است که اعطای کتاب آسمانی، مقام داوری در میان مردم، مقام نبوت و وحی، هرگز نمی تواند برای آنان مجوزی باشد که مردم را بنده خود قرار دهند و به اطاعت از خود در کنار اطاعت از خدا فرا بخوانند. (ما کان لبشر أن یؤتیه الله الکتاب و الحکم و النبوة ثم یقول للناس کونوا عبادا لی من دون الله و لکن کونوا ربانیین...)سوره آل عمران (3)، آیه 79. "برای هیچ بشری که خدا به او کتاب و داوری و نبوت داده است، این حق وجود نداشت که بگوید بنده من باشید و نه بنده خدا. ولی [تنها چیزی که وظیفه او بود این که بگوید:] موحد خداشناس باشید."

در شأن نزول این آیه آمده است که ابورافع قرظی یهودی همراه رئیس هیئت نصارای نجران، به پیامبر اسلام (ص) گفتند: آیا می‎خواهی تو را بپرستیم و معبود و خدا قرارت بدهیم ؟ پیامبر(ص) فرمود: "به خدا پناه می‎برم که غیر خدا را بپرستم یا به عبادت غیر خدا فرمان بدهم. مرا برای چنین امری مبعوث نکرده و فرمان نداده است."طبرسی، مجمع البیان، ج 1، ص 466، ذیل آیه. ممکن است آیه درباره مسیحیان باشد که الوهیت برای عیسی (ع) قائل بودند؛ چنان که در تفسیر علی بن ابراهیم قمی آمده است: مراد این است که عیسی (ع) هرگز نگفت: من شما را آفریده ام، پس بنده من باشید و خدا را بندگی نکنید؛ آنچه عیسی (ع) به آنان گفت این بود که ربانی باشید.علی بن ابراهیم قمی، تفسیر القمی، ج 1، ص 106) .

در قرآن به صراحت از این که کسانی پیامبران خدا را ارباب و در مقام الوهیت قرار دهند نهی شده است. (و لا یأمرکم أن تتخذوا الملا ئکة والنبیین أربابا أیأمرکم بالکفر