وجود خداوند حقیقتی از دانایی و توانایی است. آثاری که انسان را به وجود خدا رهنمون میسازد، به قدرت و توانایی او نیز رهنمون میشود. خدا خالق عالم است و خالق بدون قدرت نمی تواند آفرینش گری کند. ممکن نیست که خدا خالق باشد اما قدرت نداشته باشد؛ از طرف دیگر اگر خداوند واجد قدرت نباشد، کمال ندارد و ناقص است.
در مخلوقات خدا شگفتی هایی وجود دارد که نشان میدهد خالق آنها دارای قدرت و توانی بسیار و برتر از قدرت معمولی است. خداوند دارای آنچنان توانایی است که هر چه را که بخواهد میآفریند (ان الله علی کل شئ قدیر).سوره بقره (2)، آیه 148) .
قدرت خداوند در عین مطلق و بی نهایت بودن، چنان نیست که به هر چیزی تعلق بگیرد و آنها ایجاد شوند. این که خداوند دارای قدرت مطلق است و هر کاری از او برمی آید، اقتضای ذات خداوند است. اما این که قدرت خدا به هرچیزی در عالم تعلق میگیرد یا نه، جای بحث است.
مفاهیمی که ما میشناسیم از حیث تعلق قدرت بر چند نوع هستند: چیزهایی وجود دارد که به راحتی انجام شدنی اند و انجام آنها بستگی به تناسب صاحب قدرت و آن شئ دارد؛ مثلا یک شخص معمولی در شرایط طبیعی میتواند یک وزن معمولی را بردارد؛ اما برخی اشیا هستند که فراتر از قدرت افراد معمولی است؛ مثلا یک وزنه چند تنی را انسانها با قدرت بدنی معمولی نمی توانند بلند کنند. چنین اموری اگر چه به صورت معمول و متداول انجام شدنی نیستند، ولی چنین هم نیست که اصلا نتوان آنها را حرکت داد و یا بلند کرد؛ چرا که با ابزار و آلات لازم میتوان آنها را حمل کرد و جابجا نمود.
چیزهای دیگری قابل تصور است که واقع شدنی نیستند؛ به این معنا که ذاتشان قابلیت تحقق ندارد. مثل این که کسی بخواهد از آب تنها، ساختمان چندین طبقه ای
.jpg)
