صفحه ۱۲۰

قرب خدا

خداوند به دلیل وجود غیرمتناهی اش در همه جا حضور دارد و نمی توان به او نسبت قرب و بعد از چیزی را داد. (و نحن أقرب الیه من حبل الورید)سوره ق (50)، آیه 16) . "ما از رگ گردن به او نزدیکتریم." بنابراین آن دسته از سفارشهایی که در آیات و روایات برای تلاش جهت تقرب به خدا رسیده است، به منظور تلاش برای این است که انسان محبوب خدا و حبیب او شود. انسان خود احساس کند که به خداوند نزدیک است و در پناه اوست؛ و اگر نه، همه در کمین سنت های خدای عالم اند و در معرض دید او.

در روایت، آیه (الرحمن علی العرش استوی)سوره طه (20)، آیه 5. به معنای نزدیک بودن یکسان خداوند به همه موجودات معنا شده به گونه ای که نزدیکی او به چیزی با فاصله گرفتن از دیگری نیست. "استوی من کل شئ فلیس شئ اقرب الیه من شئ".کلینی، کافی، ج 1، ص 128، حدیث 7. امام صادق (ع) فرمودند: "چیزی از او نسبت به چیز دیگر نزدیک تر نیست و چیزی به او دورتر از دیگری نیست؛ نسبت او به همه برابر است."همان، حدیث 8.

خدا دیده نمی شود

در قرآن به صراحت آمده است که خدا دیدنی نیست. (ذلکم الله ربکم لا اله الا هو خالق کل شئ فاعبدوه و هو علی کل شئ وکیل ‏ لا تدرکه الابصار و هو یدرک الابصار و هو اللطیف الخبیر)سوره انعام (6)، آیات 102) و 103) . "اوست خدایی که پروردگارتان است، نیست خدایی مگر او؛ آفریدگار همه چیز است. پس او را بپرستید. و او عهده دار همه چیز است. چشم ها او را نمی بینند؛ و او چشم ها را درک می‎کند؛ و او لطیف و خبیر است."

انسان دو بعد مادی و غیرمادی دارد. در وجود انسان گرایش های غیرمادی نیز

ناوبری کتاب