آیت‌الله منتظری

رخدادهای سخت و شکننده و خطرآفرین، این گرایش درونی را به وضوح برملا می‎کنند. در قرآن آیاتی آمده است که در آنها زبان حال کسانی را مطرح کرده که در دل دریای طوفانی گرفتار می‎شوند و امواج آب و طوفان در حال غرق کردن آنهاست، هیچ وسیله نجاتی برای آنان وجود ندارد؛ در این صورت آنچه در نهان دل دارند آشکار می‎کنند و از خدای بزرگ طلب یاری می‎کنند. (هو الذی یسیرکم فی البر و البحر حتی اذا کنتم فی الفلک و جرین بهم بریح طیبة و فرحوا بها جأتها ریح عاصف و جأهم الموج من کل مکان و ظنوا أنهم أحیط بهم دعوا الله مخلصین له الدین لئن أنجیتنا من هذه لنکونن من الشاکرین )سوره یونس (10)، آیه 22. "او کسی است که شما را در خشکی و دریا به حرکت درمی آورد تا این که وقتی در کشتی ها بودید آنها را با بادی خوش می‎برند و ایشان با آن شاد می‎شوند، ناگهان بادی سخت بر آنها بوزد و موج از هر طرف بر ایشان بتازد و یقین کنند که در محاصره افتاده اند، در آن حال خدا را پاکدلانه می‎خوانند که اگر ما را از این نجات بدهی از شکرگزاران می‎شویم."

فطرت مجموعه ویژگی هایی است که از بدو آفرینش همزاد آدمی است. در سرشت انسان کشش ها و جاذبه هایی در ناحیه شناخت ها، بینش ها و گرایش ها وجود دارد که فراتر از نوع جاذبه ها و کشش های موجود در دیگر مخلوقات است. خیر خواهی، فضیلت جویی، کمال گرایی و گرایش به عشق و پرستش نمونه هایی از فطرت انسانی است که در مجموع، ارزشهای انسانی را پی می‎ریزند. این ارزشها این امکان را به او می‎دهد که تا وقتی کفر و شرک و گمراهی و زنگار گناه بر او چیره نگشته و بارقه های فطرت در وجود او به خاموشی نگراییده است، با بهره مندی از آن هدایت باطنی به سوی سعادت و رستگاری رهنمون گردد.

از جمله فطریات انسان خداگرایی و خداپرستی است. خداشناسی فطری یعنی این که هر آدمی برحسب ساختمان وجودی خود خدا را می‎شناسد بی آن که به