انسان برای ادامه زندگی به خواب نیاز دارد، باید به استراحت بپردازد. پس از رفع خستگی از خواب بر میخیزد. (و جعلنا نومکم سباتا)سوره نباء (78)، آیه 9. "ما خواب شما را آسایش قرار دادیم." انسان با به خواب رفتن نمی میرد و مجددا بیدار میشود. (الله یتوفی الانفس حین موتها و التی لم تمت فی منامها فیمسک التی قضی علیها الموت و یرسل الاخری الی أجل مسمی ان فی ذلک لا یات لقوم یتفکرون )سوره زمر (39)، آیه 42. "خداست که جانها را به هنگام مرگ میگیرد، و نیز جان کسانی را که در موقع خواب نمرده اند؛ پس آن را که حکم مرگ بر او مقرر شده نگه میدارد، و انسانهای دیگر را تا هنگام معین برای زندگی باز میفرستد؛ در این برای کسانی که میاندیشند نشانه هایی است."
انسانها به وسیله قطعه گوشتی و حنجره گوشتی سخن میگویند.سوره الرحمن (55)، آیات 3 و 4؛ سوره بلد (90)، آیه 9. برای آنها از همان بدن و مواد، گوش شنوا و چشم بینا آفریده شده است.سوره انعام (6)، آیه 46. به تعبیر امیرمؤمنان (ع) "اعجبوا لهذا الانسان ینظر بشحم و یتکلم بلحم و یسمع بعظم و یتنفس من خرم"سید رضی، نهج البلاغه، حکمت 8، ص 470. "در شگفت باشید از این انسان که نگاه میکند با تکه پیهی و سخن میگوید با قطعه گوشتی و میشنود با استخوانی و تنفس میکند از شکافی." انسانها به رغم این که از خاک و گل اند، با اندامی متناسب آفریده شده اند.سوره کهف (18)، آیه 37. و به قیافه و شکل های گوناگونی خلق گردیده اند. رنگ ها و زبانهای متفاوتی پیدا کرده اند.سوره روم (30)، آیه 22. در وجود انسانهای آفریده شده از خاک و آب، توانایی های محیرالعقولی قرار داده شده است. وجود قوه تفکر و مأل اندیشی و مهر و عاطفه و خشم و غضب و گریه و خنده و شادی و غم و عجله و سستی و... در انسان همه و همه حکایت از این حقیقت دارد که این موجود پیچیده نمی تواند بدون تدبیر و حکمت آفریده شده باشد. این موجود شگفت بی هیچ دلیل دیگر و به تنهایی حاکی از وجود خالقی مدبر است.