صفحه ۹۴

و ثالثا: دستور قتل، محرمانه و به شکل فتک و اغتیال نبوده است؛ بلکه یک دستور رسمی و علنی و نظامی به فرماندهان لشکر اسلام بوده است، و هنوز آتش جنگ فروکش نکرده بود؛ و این گونه دستورها مربوط به کسانی است که به شکلی در جنگ و مبارزه علیه اسلام و پیامبر شرکت داشته اند.

با این حال بسیاری از اینان کشته نشدند؛ از آن جمله:

یک : عکرمة بن ابی جهل که پس از فتح مکه ترسید و به یمن فرار کرد و همسر او ام حکیم مسلمان شد و سپس خود او نیز نزد پیامبر(ص) آمد و مسلمان شد و از آن حضرت خواست برای او طلب مغفرت نماید و ایشان طلب مغفرت کردند.کامل ابن اثیر، ج 2، ص 248؛ سیره ابن هشام، ج 4، ص 53 به بعد؛ و چند کتاب دیگر.

دو: صفوان بن امیة ؛ او نیز که از مخالفین سر سخت پیامبر(ص) بود پس از فتح مکه به جده فرار کرد. سپس عمیر بن وهب به پیامبر گفت: صفوان بزرگ قوم من می‎باشد و اکنون از ترس فرار کرده است و شما او را امان دهید. پیامبر نیز به او امان داد و او به مکه بازگشت....کامل، ج 2، ص 250 و 251.

سه: عبدالله بن زبعری؛ او نیز به نجران فرار کرد و سپس نزد پیامبر آمد و مسلمان شد.امتاع الاسماع، ج 1، ص 397؛ و چند کتاب دیگر.

چهار: هند دختر عتبة ؛ او نیز با آن جنایتی که با حمزه سیدالشهداء انجام داده بود، سرانجام به حسب ظاهر مسلمان شد و پیامبر(ص) او را نکشت.کامل، ج 2، ص 251؛ تاریخ یعقوبی، ج 2، ص 60؛ و چند کتاب دیگر.

ناوبری کتاب