صفحه ۹۱

مرتد شد و سپس شکنبه حیوانی را بر پیامبر انداخت. پیامبر(ص) به او گفتند: تو از مکه خارج نمی شوی مگر این که سرت را با شمشیر می‎زنم. آنگاه در جنگ بدر به نحو صبر کشته شد. و اما ابی بن خلف به دست پیامبر در جنگ احد کشته شد... .مجمع البیان، ج 4، ص 166، ذیل آیه 29 سوره فرقان.

لازم به ذکر است که برفرض صحت نقل های مزبور و دستور قتل این عده توسط پیامبراکرم (ص) قتل آنها نه به خاطر صرف ارتداد آنان بوده است، بلکه به خاطر قتل و جاسوسی و یا شرکت در جنگ علیه پیامبراکرم (ص) و مسلمانان بوده است. از طرف دیگر ارتداد افراد در آن روزگار صرف تغییر فکر و اندیشه نبوده است، بلکه هر کس از نظر فکری از اسلام خارج می‎شد یا یکی از مسلمانان را می‎کشت فورا به صف دشمن محارب با اسلام و پیامبر ملحق می‎شد تا در حمایت آنان قرار بگیرد. و در جوامع قبیله ای عادت دیرینه بر این بوده که هر کس و هر قومی برای حفاظت از خود ناچار بوده است با اشخاص و اقوام دیگری متحد و هم پیمان شود. و بنابراین چنین افرادی دشمن محارب محسوب می‎شدند و در جنگ حتی جنگ های نامنظم، فتک و اغتیال و خدعه جایز است. این روایت در کتب شیعه و سنی از پیامبراکرم (ص) و حضرت امیر(ع) نقل شده است که: "ان الحرب خدعة".قرب الاسناد، ص 133؛ مروج الذهب، ج 1، ص 300 و 332؛ کافی، ج 7، ص 460؛ بحارالانوار، ج 97، ص 27؛ تهذیب الاحکام، ج 6، ص 162؛ مسند احمد، ج 1، ص 81، 90، 113 و...؛ سنن ابی داود، ج 3، ص 43؛ صحیح ترمذی، ج 4، ص 193؛ و چندین کتاب دیگر.

ناوبری کتاب