است که آن حضرت به او فرمودند: "ابوالسمهری چه میکند؟ خداوند او را از رحمت خویش دور کند، او به ما دروغ نسبت میدهد؛ و او و ابن ابی الزرقاء خیال میکنند به نفع ما دعوت میکنند. خدا را شاهد میگیرم که من از آنان بیزارم. اینان فتنه گر و دور افتاده از رحمت خدا هستند. ای اسحاق مرا از آنان راحت کن، خداوند تو را با زندگی در بهشت راحت کند." اسحاق از امام (ع) پرسید فدایت شوم آیا کشتن آنان بر من جایز است ؟ حضرت فرمود: "اینان فتنه گرانی هستند که با مردم فتنه میکنند... پس خون آنان برای مسلمانان هدر است." امام (ع) در ادامه فرمود: "ایاک والفتک فان الاسلام قید الفتک ...علیکم بالاغتیال".رجال کشی، حدیث 1013. در این روایت برای قتل علنی کلمه "فتک" و برای قتل مخفیانه کلمه "اغتیال" به کار برده شده است. سند این روایت، اگر صحیح هم نباشد اما برای این که فتک و اغتیال در چه موردی استعمال میشوند قابل تمسک است.
[محل بحث در جواز یا حرمت فتک و اغتیال ]
نکته دوم: محل بحث در جواز یا عدم جواز فتک و اغتیال مواردی است که شخص به یکی از اسباب شرعی ذیل مهدورالدم باشد، وگرنه اگر مهدورالدم نباشد حرمت کشتن او - چه به شکل فتک و اغتیال باشد یا به شکل دیگری - از ضروریات دین است؛ هر چند به نحو فتک و اغتیال، حرمت و قبح آن اشد و اعظم خواهد بود. اسباب مهدورالدم بودن عبارتند از: