خویش را مراعات میکنند - مطابق مصالح اسلامی و انسانی - ضروری و از اولویت برخوردار است.
قرارداد دفاعی مشترک با کفار، اگر به مصلحت جامعه اسلامی باشد نیز جایز است؛ زیرا - چنان که گفته شد - پیامبراکرم (ص) نیز با برخی یهودیان در برخی موارد هم پیمان شدند، تا چه رسد به دولت ها و کشورهایی که رفتار معاندانه را کنار گذاشته و صلح و روابط مسالمت آمیز را وجهه همت خود قرار داده اند. وفای به معاهدات دو یا چند جانبه با این کشورها - و هر کشوری که هم پیمان با مسلمین گردد - لازم و نقض پیمان حرام است.
6 - با حکومت های ضد اسلامی باید از راه های قانونی منطبق با معاهدات بین المللی برخورد کرد و با استفاده از روابط سیاسی و امکانات اقتصادی و اجتماعی، آنها را از ضدیت با اسلام بازداشت. اتحاد کشورهای اسلامی میتواند این گونه کشورها را به تغییر سیاست ها وادار کند.
7 - دولت اسرائیل در نقض معاهدات و مصوبات بین المللی پیشگام بوده و اصول انسانی را نادیده گرفته است و متأسفانه با تسامح و حتی حمایت های غیر اصولی برخی حکومت های غربی و بی تفاوتی برخی دیگر از کشورها، به الگویی آشکار از بی اعتنایی به حقوق بشر و مصوبات بین المللی تبدیل شده است.
نقض حقوق بشر نسبت به مردم فلسطین و اقدامات متعدد کشتار جمعی - به ویژه کودکان و زنان - و غصب زمین ها و اموال فلسطینیان و