آیت‌الله منتظری

قتال کنید تا زمانی که دیگر فتنه ای نباشد و دین فقط برای خدا باشد. پس اگر باز ایستادند دشمنی نباید باشد جز با ستمکاران."

از تعبیر: (فان انتهوا) فهمیده می‎شود که دشمنان قبل از قتال با آنان، به فتنه علیه اسلام و مسلمانان مشغول بوده اند؛ و نیز استفاده می‎شود که صرف کفر آنان علت برای وجوب قتال نبوده است؛ چرا که پس از باز ایستادن از فتنه همچنان به کفر خود باقی بوده اند.

نمونه چهارم: برای مورد چهارم - یعنی قتال با کفار پس از استمداد گروهی که از سوی کفار مورد ظلم و استضعاف قرار گرفته اند و از مسلمانان استمداد می‎کنند - آیه شریفه سوره نساء است که می‎فرماید: (و ما لکم لا تقاتلون فی سبیل الله والمستضعفین من الرجال والنساء والولدان الذین یقولون ربنا أخرجنا من هذه القریة الظالم أهلها واجعل لنا من لدنک ولیا واجعل لنا من لدنک نصیرا) ؛سوره نساء (4)، آیه 75. "و چرا شما در راه خدا و مردان و زنان و کودکانی که به ضعف کشیده شده اند قتال نمی کنید. آنانی که همواره می‎گویند: خداوندا ما را از این شهری که اهل آن ظلم می‎کنند خارج کن و برای ما از پیش خودت دوست و یاوری قرار بده."

بر اساس قاعده اصولی باید آیاتی که به طور مطلق در آنها موضوع قتال یا جهاد فی سبیل الله با دشمنان مطرح شده است را حمل بر مقید کرد. نمونه های چهارگانه فوق الذکر آیات مقیدی اند که اطلاق سایر آیات جهاد را مقید می‎سازند.