آیت‌الله منتظری

نمونه دوم: آیات شریفه زیر برای نمونه دوم - یعنی مواردی که دشمن پیمان خود با مسلمانان را نقض کرده و تصمیم به اخراج پیامبر(ص) داشته - قابل استناد است:

1 - (و ان نکثوا أیمانهم من بعد عهدهم و طعنوا فی دینکم فقاتلوا أئمة الکفر انهم لا أیمان لهم لعلهم ینتهون ) ؛سوره توبه (9)، آیه 12. "و اگر پیمان های خود را شکستند و در دینتان طعن قرار دادند، پس با پیشوایان کفر قتال کنید، زیرا اینان عهد و پیمان نخواهند داشت، شاید منزجر شده، نهی پذیرند."

2 - (ألا تقاتلون قوما نکثوا أیمانهم و هموا باخراج الرسول و هم بدؤکم أول مرة ) ؛سوره توبه (9)، آیه 13. "چرا با قومی که عهد و پیمان خود را شکستند و بر اخراج رسول [از مکه ] همت گماردند و قتال را اولین بار با شما شروع کردند، قتال نمی کنید؟."

آیه فوق زمانی نازل شد که قبیله ای از قریش برخلاف تعهد خود در حدیبیه به قبیله خزاعه که در حوالی مکه بودند و به اسلام گرایش داشته و با پیامبراکرم (ص) هم پیمان شده بودند حمله کردند و آنان از آن حضرت استمداد کردند و پیامبر(ص) مقدمات جنگ و دفاع از هم پیمانان خود را فراهم فرمود که سرانجام به فتح مکه منتهی گردید.

نمونه سوم: بر مورد سوم - یعنی قتال به دنبال شروع فتنه - آیه شریفه سوره بقره دلالت می‎کند که می‎فرماید: (و قاتلوهم حتی لا تکون فتنة و یکون الدین لله فان انتهوا فلاعدوان الا علی الظالمین ) ؛سوره بقره (2)، آیه 193. "و با آنان