صفحه ۶۰

د - کافران از تبلیغ اسلام جلوگیری نکنند، اما حاضر به پذیرش دین اسلام نشوند و بخواهند مشرک یا غیر مسلمان باقی بمانند.

با توجه به موارد جهاد ابتدایی در زمان پیامبراکرم (ص) و نیز زمان خلفا - که ظاهرا عمل آنان مورد تأیید حضرت امیرالمؤمنین (ع) بوده است - جهاد ابتدایی بر کدام یک از مصادیق بالا تطبیق می‎یابد؛ به گونه ای که حکومت اسلامی در فرض داشتن قدرت و توانایی، اجازه حمله مسلحانه به کشور خارجی را داشته باشد؟

جواب: جهاد ابتدایی به معنای لشکرکشی جهت سرکوب عقیده انحرافی و وادار کردن مردم کافر به عقیده توحید و یا کشورگشایی و توسعه قلمرو حکومت اسلامی - که ویژگی حکومت های غیر عادل و غیر الهی است - در اسلام وجود ندارد و اساسا در قرآن جهاد ابتدایی به معنای ذکر شده مطرح نیست؛ بلکه دستور جهاد و قتال پس از شروع قتال توسط دشمنان یا نقض پیمان و تصمیم آنان بر اخراج پیامبر(ص) از مکه یا ایجاد فتنه های نظامی و غیرنظامی و یا برای دفع ظلم از مظلومان و مستضعفانی که برای نجات خود استمداد می‎کنند، مطرح شده است.

نمونه اول: برای نمونه اول - یعنی دستور جهاد و قتال پس از شروع قتال توسط دشمنان - می‎توان به آیات زیر استناد کرد:

1 - (و قاتلوا فی سبیل الله الذین یقاتلونکم و لا تعتدوا ان الله لا یحب المعتدین) ؛سوره بقره (2)، آیه 190. "و در راه خدا با کسانی قتال کنید که با شما قتال می‎کنند و از حد (عدالت) خارج نشوید که خداوند خارج شوندگان از

ناوبری کتاب