اعلام بیزاری کرده و مرتد شوند؛ و با این شیوه تازه مسلمانان و کسانی را که ایمان محکمی پیدا نکرده بودند از دین بازگردانند. قرآن حکیم در آیه 72 از سوره آل عمران این توطئه را این گونه بازگو میفرماید: (و قالت طائفة من أهل الکتاب آمنوا بالذی أنزل علی الذین آمنوا وجه النهار واکفروا آخره لعلهم یرجعون) .
علاوه بر این در زمانی که مشرکان در حال جنگ و مبارزه با مسلمانان بودند، ارتداد و بازگشت از اسلام به نوعی پیوستن به دشمنان اسلام و همراهی با آنان محسوب میشد. و بالاخره موضوع ارتداد در عصر پیامبراکرم (ص) و حتی ائمه (ع) فراتر از تغییر عقیده و یا ابراز آن بوده است.
[نکاتی پیرامون تعزیر بر ترک واجب و انجام حرام ]
د: اما در مورد تعزیر برای ترک واجبات و انجام محرمات به چند نکته اشاره میشود:
نکته اول: این که آیا اصولا تعزیر جایز است ؟
مقتضای اصل اولی این است که هیچ کس بر دیگری ولایت و سلطه ای ندارد؛ پس مطابق با این اصل تعزیر هیچ کس ابتدائا جایز نیست، زیرا تعزیر سلطه و تصرف در شئون غیر است که عقلا و شرعا، جز در مواردی که شارع اجازه داده است جایز نمی باشد.
برای جواز تعزیر برای هر گناهی - علاوه بر ادعای اجماع و عدم اختلاف در مسأله، چنان که در جواهر آمده جواهرالکلام، ج 41، ص 448. - به چند دلیل استدلال شده است: