صفحه ۱۲۷

أمیرالمؤمنین (ع) فی وصیة لم یشهدها الا امراءة فقضی أن تجاز شهادة المراءة فی ربع الوصیة".همان، حدیث 15.

6) و در روایت دیگری آن حضرت فرمودند: "قضی أمیرالمؤمنین (ع) فی غلام شهدت علیه امراءة أنه دفع غلاما فی بئر فقتله، فأجاز شهادة المراءة بحساب شهادة المراءة".همان، حدیث 26. و رواه الصدوق باسناده الی قضایا أمیر المؤمنین (ع) الاأنه سقط قوله: "بحساب شهادة المراءة".

7) همچنین از امام صادق (ع) نقل شده است که فرمودند: "... و کان أمیرالمؤمنین (ع) یجیز شهادة المرأتین فی النکاح عند الانکار و لا یجیز فی الطلاق الا شاهدین عدلین... قضی بذلک رسول الله (ص) و أمیرالمؤمنین (ع) بعده عندکم".همان، حدیث 35.

البته ممکن است گفته شود مراد از اجازه شهادت، انفاذ شهادت زن است که در امور مالی حتما باید پذیرفته شود؛ لذا در برخی روایات فرموده: "علی الامام أن یجیز" و نفرموده: "للامام أن یجیز". اما از طرف دیگر در بسیاری از روایات ذکر شده تعبیر به "قضی" و نظیر آن دیده می‎شود؛ و این قرینه ای است بر این که مراد از اجازه در این روایات همان اجازه ای است که در شأن حاکم اسلامی می‎باشد.

با این فرض، احتمال فوق که روایات ذکر شده ناظر به وضعیت و شرایط خاص زنان آن زمان بوده است موجه به نظر می‎رسد؛ و با چنین احتمالی ظهوری برای روایات مذکور در بیان حکم دائمی الهی، باقی نمی ماند.

ناوبری کتاب