آیت‌الله منتظری

نمی بود، همه دلایل برای ممنوعیت شرعی این پدیده نامطلوب شارع فراهم می‎شد.

آنچه در دو قرن اخیر به عنوان مبارزه با بردگی انجام گرفته است بیشتر همان مبارزه با شکل اول از بردگی است، وگرنه شکل دوم آن که مربوط به اسرای جنگی است در بعضی جاها به مراتب بدتر و سخت تر از بردگی در عصر اسلام در گرفتن اسیران جنگی است، هر چند اسم بردگی بر آن اطلاق نمی شود.

به هر حال امروزه چون موضوع بردگی از گردونه جامعه خارج شده است، از نظر اسلام نیز جایز نمی باشد. برده گیری در عصر اسلام از قبیل مقابله به مثل بود ( یعنی کفار نیز از مسلمانان در حال جنگ برده می‎گرفتند) که امری مورد قبول عقل و عقلا می‎باشد و امروز به کلی عرف زمان تغییر کرده و برده گیری برطرف شده است. و فرض این که برده گرفتن مجددا در عرف زمان ما رایج شود و امر به قهقرا بازگردد فرض بسیار بعیدی است و اگر فرضا چنین شد طبعا اسلام از روی اضطرار و مقابله به مثل به آن تن خواهد داد. پس هم اکنون حکم برده گیری و برده داری به لحاظ عدم تحقق موضوع آن فعلیت ندارد.

[نظام اسلامی و شکنجه ]

پرسش پانزدهم: در نظام حکومتی اسلام آیا شکنجه به طور مطلق ممنوع است یا در برخی شرایط در صورت وجود مصلحت اقوی و بنابر حکم قاضی واجد شرایط - هر چند تحت عنوان تعزیر - مشروعیت می‎یابد؟