آیت‌الله منتظری

بهانه های مختلف از پیروان شریعت خواسته است تا برده ای را در راه رضای خدا آزاد کنند و ثواب آن را از برخی عبادات بیشتر دانسته است.

همچنین در بیانات پیامبر اکرم (ص) عبارات مختلفی آمده است که برده فروشی را ناپسند می‎شمارد؛ یا بندگی برخی انواع بردگان را باطل اعلام می‎فرماید، مانند نهی از اینکه کسی به خاطر نیاز مادی خود را به عنوان برده بفروشد، و یا از برده گرفتن پدر و مادر.

پس معلوم می‎شود که "آزادی بردگان" مطلوب خدا بوده است و نه "برده گرفتن آنان".

و به طور کلی بردگی هایی که در عهد اسلامی در کشورهای جهان انجام می‎گرفته به دو صورت بوده است؛ یکی به این شکل که افرادی قدرتمند و متمول به زور و قدرت به مناطق محروم و عقب افتاده مانند آفریقا و جاهای دیگر یورش می‎برده اند و افرادی را به بردگی می‎گرفته و در بازارهای جهان آنها را می‎فروخته اند. این نوع بردگی به لحاظ انسانی بدون شک ظلم است و با کرامت بنی آدم که در آیه 70 از سوره اسراء به آن اشاره شده است منافات دارد و در اسلام هیچ گاه چنین بردگی تأیید و امضا نشده است. خداوند انسان را آزاد آفریده و کسی حق ندارد انسان دیگری را برده گرفته و او را استثمار کند و با اجبار او را وادار به کار برای دیگری کند. حضرت امیر(ع) درباره بردگی فکری و تن دادن به ذلت می‎فرمایند: "لا تکن عبد غیرک و قد جعلک الله حرا"نهج البلاغه، نامه شماره 31. حال چه رسد به بردگی واقعی و تسلیم کامل دیگران شدن؛ و در منابع