صفحه ۷۲

آنان را اصلاح فرما و آنان را هدایت کن تا افراد نادان حق را بشناسند." "انی اکره لکم أن تکونوا سبابین و لکنکم لو وصفتم اعمالهم و ذکرتم حالهم کان أصوب فی القول و أبلغ فی العذر و قلتم مکان سبکم ایاهم: اللهم احقن دمائنا و دمائهم و أصلح ذات بیننا و بینهم و اهدهم من ضلالتهم حتی یعرف الحق من جهله"؛ نهج البلاغه صبحی صالح، خطبه 206.

همچنین از امام باقر(ع) نقل است که فرمودند: "همانا علی (ع) به هیچ یک از کسانی که با او جنگیدند نسبت شرک و نفاق نمی داد، ولکن می‎گفت: اینان برادران ما هستند که بر ما یورش برده اند." "ان علیا7 لم یکن ینسب احدا من اهل حربه الی الشرک و لا الی النفاق، و لکنه کان یقول: هم اخواننا بغوا علینا"؛ وسائل الشیعة، کتاب الجهاد، باب 26 از ابواب جهاد العدو، حدیث 10.

وقتی حضرت امیر(ع) نسبت به افراد محارب که با او می‎جنگیدند چنین برخورد می‎نمود و حیثیت و آبروی آنان را حفظ می‎کرد، بدیهی است نسبت به سایر مخالفان سیاسی خود که با او وارد جنگ نشده بودند چگونه برخورد می‎نمود.

تاریخ گواهی می‎دهد که در زمان حاکمیت پیامبراکرم (ص) و امام علی (ع) هیچ کس به عنوان مخالف سیاسی بازداشت و محاکمه سیاسی نشد.

حق امنیت در زندگی شخصی

هر کس در زندگی شخصی خود حق دارد احساس امنیت نماید، و نباید از جهت آبرو و اسرار شخصی مانند مکاتبات و مکالمات تلفنی و مانند آن احساس ناامنی نماید. در قرآن کریم صریحا از تجسس نسبت

ناوبری کتاب