آنان را اصلاح فرما و آنان را هدایت کن تا افراد نادان حق را بشناسند." "انی اکره لکم أن تکونوا سبابین و لکنکم لو وصفتم اعمالهم و ذکرتم حالهم کان أصوب فی القول و أبلغ فی العذر و قلتم مکان سبکم ایاهم: اللهم احقن دمائنا و دمائهم و أصلح ذات بیننا و بینهم و اهدهم من ضلالتهم حتی یعرف الحق من جهله"؛ نهج البلاغه صبحی صالح، خطبه 206.
همچنین از امام باقر(ع) نقل است که فرمودند: "همانا علی (ع) به هیچ یک از کسانی که با او جنگیدند نسبت شرک و نفاق نمی داد، ولکن میگفت: اینان برادران ما هستند که بر ما یورش برده اند." "ان علیا7 لم یکن ینسب احدا من اهل حربه الی الشرک و لا الی النفاق، و لکنه کان یقول: هم اخواننا بغوا علینا"؛ وسائل الشیعة، کتاب الجهاد، باب 26 از ابواب جهاد العدو، حدیث 10.
وقتی حضرت امیر(ع) نسبت به افراد محارب که با او میجنگیدند چنین برخورد مینمود و حیثیت و آبروی آنان را حفظ میکرد، بدیهی است نسبت به سایر مخالفان سیاسی خود که با او وارد جنگ نشده بودند چگونه برخورد مینمود.
تاریخ گواهی میدهد که در زمان حاکمیت پیامبراکرم (ص) و امام علی (ع) هیچ کس به عنوان مخالف سیاسی بازداشت و محاکمه سیاسی نشد.
حق امنیت در زندگی شخصی
هر کس در زندگی شخصی خود حق دارد احساس امنیت نماید، و نباید از جهت آبرو و اسرار شخصی مانند مکاتبات و مکالمات تلفنی و مانند آن احساس ناامنی نماید. در قرآن کریم صریحا از تجسس نسبت