صفحه ۴۹

بیشتر است، و این حیات جز با ایمان و عمل صالح به دست نمی آید.

آیه شریفه:

(من عمل صالحا من ذکر او انثی و هو مؤمن فلنحیینه حیاة طیبة) نحل (16): 97.

اشاره به همین حیات می‎باشد. حیات طیبه که در این آیه ذکر شده است در آیه ای دیگر با مضمون مشابهی مطرح می‎باشد:

(او من کان میتا فاحییناه و جعلنا له نورا یمشی به فی الناس) انعام (6): 122.

در این آیه حیات به نور و روشنی خاصی تبیین شده است که انسان به سبب آن هدایت شده و راه حق را در عرصه اعتقاد و عمل پیدا خواهد نمود.

بنابراین کسی که دارای حیات طیبه می‎باشد دارای علم و قدرتی می‎شود که چیزها را همان گونه که هستند می‎بیند و قهرا حق را حق و باطل را باطل مشاهده می‎کند و هیچ گاه گرفتار جهالت و گمراهی نخواهد شد؛ و پیوسته در خود آثار بهاء، کمال، قوت، عزت و لذت معنوی و سرور دائمی و عاری از تلخی و دشواری را احساس می‎کند. معنای طیب و پاک بودن آن همین ویژگی است که زوال و فنا و کدورت و تلخی عارض آن نخواهد شد. خلقت انسان نیز برای رسیدن

ناوبری کتاب