شخصیت اجتماعی هر فردی. بدیهی است هر انسانی علاوه بر کرامت ذاتی و انسانی خود، در اجتماع نیز از نظر آبرو و اعتبار و سایر امور مربوطه دارای موقعیت خاصی میباشد که شخصیت فردی او به آن بستگی دارد.
این شخصیت نوعی حیات برای آن فرد حساب میشود. حفظ این حیات - که حق هر فرد انسان است - هم برای خود فرد لازم است و هم برای دیگران.
بنابراین هیچ فردی حق ندارد حیثیت و آبروی خود را در معرض اتهام و سقوط و مخدوش شدن قرار دهد. در این رابطه حضرت امیر(ع) فرموده اند: "هر کس خود را در معرض اتهام قرار داد، نباید کسی را که به او سوءظن پیدا کرد ملامت نماید." "من وضع نفسه مواضع التهمة فلایلومن من اساء به الظن"؛ نهج البلاغه صبحی صالح و عبده، حکمت 159.
دیگران نیز حق ندارند - همان گونه که در قرآن آمده است - با غیبت نور (24): 19؛ حجرات (49): 12.، تهمت نساء (4): 112؛ احزاب (33): 58.، تجسس در امور شخصی دیگران حجرات (49): 12. و نظایر اینها به حیات معنوی کسی تجاوز نموده و آن را مخدوش کنند.برای تفصیل بیشتر ر.ک : دراسات فی ولایة الفقیه، ج 2، ص 546 - 539.
2 - حیات معنوی مربوط به زندگی ابدی او، یعنی حیاتی که موجب سعادت ابدی او میباشد. شرافت این نوع حیات از نوع اول بالاتر و
.jpg)
