حق "خویشاوندان" به ویژه "برادر" و "خواهر" آن است که انسان همواره جویای احوال آنها بوده و صله ارحام انجام دهد و تا حد امکان در رفع مشکلات آنها کوشش نماید. در قرآن ارحام در کنار تقوای خداوند قرار گرفته است:
و امام صادق (ع) در تفسیر این آیه فرموده: "مقصود از ارحام خویشاوندان مردم است که خداوند امر به صله آنان نموده و تا آنجا امر ارحام را بزرگ شمرده که آنها را در حریم خود قرار داده است." کافی،کتاب الایمان و الکفر، باب صلة الرحم، ج 2، ص 150، حدیث 1.
پیامبراسلام (ص) فرمودند: "با وجود ارحام مستحق، دادن صدقه به غیر آنان درست نیست." "لا صدقة و ذو رحم محتاج"؛ نهج الفصاحة، ص 522، شماره 2501.
و نیز فرمودند: "به تمام افراد امت خود تا روز قیامت سفارش میکنم که اقدام به صله رحم نمایند، هرچند مسافت بین آنان به مقدار یک سال راه باشد؛ زیرا صله رحم جزو دین است." کافی، همان، ج 2، ص 151، حدیث 5.
و از امام باقر(ع) نقل شده: "صله رحم اعمال را پاک و اموال را نمو میدهد و دفع بلا میکند و حساب را آسان و اجل را به تأخیر میاندازد." "صلة الارحام تزکی الاعمال و تنمی الاموال و تدفع البلوی و تیسر الحساب و تنسی فی الاجل"؛ کافی، همان، ج 2، ص 150، حدیث 4.