همچنین در قرآن کریم از زبان حضرت ابراهیم (ع) میخوانیم که آن حضرت به خدای متعال عرض کرد:
"پروردگار من ! این سرزمین (مکه) را سرزمین امنی قرار ده، و مردم آن را - آنان که به خدا و روز قیامت ایمان آورده اند - از ثمرات آن بهره مند فرما."
اما خدای متعال در پاسخ تقاضای ابراهیم (ع) فرمود:
"هر آن کس را که کافر شود (در این دنیای فانی و زودگذر از نعمت های خود) در زمان کوتاهی بهره مند سازم و سپس (در روز جزا) به عذاب آتش میکشانم، و چه بد سرانجامی است."
قید (قلیلا) در آیه شریفه یا به معنای زمان کوتاه است یعنی دنیا در برابر آخرت، و یا به معنای نعمت های کم میباشد یعنی نعمت های دنیوی در برابر نعمت های اخروی؛ و در هر دو حالت اشاره به دنیای فانی و زودگذر است. در حقیقت ابراهیم (ع) از خدای متعال خواسته بود که فقط مؤمنان را از حقوق طبیعی بهره مند سازد، اما خداوند بهره مندی از مواهب طبیعی در این دنیا را بر همه انسانها - صرف نظر از
.jpg)
