صفحه ۳۵

روایات باب "حسن الخلق" و باب "حسن البشر" کتاب کافی مراجعه شود.کافی، کتاب الایمان و الکفر، ج 2، ص 104 - 99.

2 - روایاتی که دلالت بر مدارا با مردم می‎کند بدون اینکه دلالتی بر تفاوت بین مسلمان و غیرمسلمان داشته باشند. در بعضی از این روایات مدارا با مردم نصف ایمان شمرده شده است، و در بعضی از آنها آمده: "خداوند به حضرت موسی (ع) خطاب کرد و گفت: سر خود را در دل مخفی نما و در ظاهر حتی با دشمن من و دشمن خودت مدارا کن... ."

این روایات نیز به طریق اولی دلالت بر قبح هتک حرمت مردم و حتی دشمنان حق می‎کند، و قهرا کرامت ذاتی هر انسانی از آنها به دست می‎آید. به روایات همین باب در کتاب کافی مراجعه شود.همان، باب المداراة، ج 2، ص 118 - 116.

3 - روایاتی که به طور مطلق دلالت می‎کند بر محبت نمودن و دوستی با مردم. این گونه روایات هم از پیامبر(ص) و هم از ائمه معصومین (ع) نقل شده است. پس نمی توان گفت مقصود از "ناس" فقط اهل سنت می‎باشند، زیرا در زمان پیامبر(ص) اهل سنت به معنای کنونی مطرح نبوده است. دلالت این گونه روایات بر کرامت ذاتی مردم از جهت انسانیت آنان واضح است. به روایات این باب در کتاب کافی مراجعه شود.همان، کتاب العشرة، باب التحبب الی الناس و التودد الیهم، ج 2، ص 642 و 643.

ناوبری کتاب