صفحه ۳۳

"همانا ما فرزندان آدم را کرامت بخشیدیم و آنان را بر دریا و خشکی مسلط نمودیم و از چیزهای پاک روزی دادیم و بر بسیاری از مخلوقات خویش برتریشان دادیم." (و لقد کرمنا بنی آدم و حملناهم فی البر و البحر و رزقناهم من الطیبات و فضلناهم علی کثیر ممن خلقنا تفضیلا)؛ اسراء (17): 70.

و نیز می‎فرماید:

(... فتبارک الله احسن الخالقین) مؤمنون (23): 14.

در این آیه شریفه پس از اشاره به مراحل تکون و رشد جنین و دمیده شدن روح در آن، خداوند از خود به عنوان "احسن الخالقین" نام برده و خلق چنین موجودی به نام انسان را به خود تبریک گفته است. بدیهی است صفت "احسن الخالقین" برای خداوند متناسب با صفت "احسن المخلوقین" برای انسان خواهد بود، و نیز تبریک خداوند جز با کرامت ذاتی انسان سازگار نخواهد بود.

جابر بن عبدالله نقل می‎کند: "جنازه یک یهودی را از کنار ما عبور می‎دادند، ما جلوس کردیم اما پیامبر(ص) به احترام جنازه قیام کردند. به پیامبر(ص) عرض کردیم آن جنازه از آن یک یهودی بود؛ حضرت فرمودند: هنگامی که جنازه ای را مشاهده کردید قیام نمایید." صحیح بخاری، کتاب 23، فی الجنائز، باب 50، من قام لجنازة یهودی، ج 2، ص 87.

همچنین نقل شده است که جمعی از اصحاب در منطقه ای وقتی جنازه ای عبور داده شد به احترام آن قیام کردند، در مقابل به آنها گفته شد: جنازه از آن اهل ذمه است. اصحاب در جواب گفتند: چنین

ناوبری کتاب