صفحه ۹۰

گفتن آن کافی است؛ ولی تکرار آن مستحب است؛ بخصوص پس از هر نماز واجب و مستحب، و بالا رفتن بر هر تپه و پایین آمدن از آن، و در هر سوار شدن و پیاده شدن، و در هر بیدار شدن از خواب، و هنگام سحرها و در برخورد با هر سواری.

و در حدیث وارد شده: "هر کس در احرامش هفتاد بار از روی ایمان و اخلاص لبیک بگوید خداوند هزار هزار ملک را وا می‎دارد که گواهی دهند بر برائت او از آتش و از نفاق."

و بر مردها مستحب است لبیک را بلند بگویند، بلکه از بعضی روایات وجوب آن استفاده می‎شود؛ ولی بنابر اقوی واجب نیست.

(مسأله 200) کسی که از مسجد شجره احرام می‎بندد بنابر احتیاط واجب تلبیه را در خود مسجد بگوید؛ ولی خوب است اظهار و بلند گفتن آن را تأخیر اندازد تا "بیداء" که در حدود دو کیلومتری مسجد واقع شده است. همچنین کسانی که از میقاتهای دیگر احرام می‎بندند تلبیه را در وقت احرام بگویند؛ ولی خوب است بلند گفتن آن را تأخیر اندازند تا کمی از راه را طی کنند. و کسی که از مکه مکرمه برای حج احرام می‎بندد خوب است بلند گفتن آن را تأخیر اندازد تا به "رقطاء" برسد.

(مسأله 201) کسانی که برای عمره تمتع احرام بسته اند بنابر احتیاط پس از مشاهده خانه های مکه معظمه تلبیه را قطع کنند و دیگر لبیک نگویند؛ و بنابر ظاهر روایت صحیحه مقصود از "مکه" در اینجا مقدار ساخته شده در صدر اسلام است. و کسانی که از خارج حرم برای عمره مفرده احرام بسته اند هنگام ورود در حرم تلبیه را قطع کنند. و کسانی که در نزدیک ترین منطقه به حرم برای عمره مفرده احرام بسته اند پس از مشاهده کعبه معظمه تلبیه را قطع کنند. و کسانی که برای هر یک از اقسام حج احرام بسته اند در ظهر روز عرفه تلبیه را قطع نمایند.

ناوبری کتاب