اگر خوب یاد نگرفته دیگری تلقین کند، یعنی کلمه کلمه بگوید و او مانندش تلفظ نماید. و اگر نمی تواند درست بگوید بنابر احتیاط به شکلی که میتواند بگوید و ترجمه آن را نیز بگوید و دیگری هم به جای او و به نیابت او بگوید.
(مسأله 191) شخص لال که تلبیه را میداند ولی نمی تواند بگوید، باید زبان خود را به تلبیه حرکت دهد و با انگشت خود نیز به آن اشاره نماید؛ وبهتر است که دیگری نیز به جای او تلبیه را بگوید. و اگر آن را نمی داند و نمی تواند یاد بگیرد و تلقین هم ممکن نیست تا به آن اشاره نماید، دیگری به جای او بگوید.
(مسأله 192) بچه ممیز خودش تلبیه را بگوید؛ و به جای غیر ممیز ولی او یا دیگری به اذن ولی تلبیه را بگوید. و نسبت به کسی که در میقات بیهوش است نیز گفته شده که دیگری به جای او تلبیه را بگوید، ولی مسأله محل اشکال است؛ پس بنابر احتیاط حکم او حکم کسی است که به سبب عذری بدون احرام از میقات عبور کرده است.به مسأله «160» مراجعه شود.
(مسأله 193) در خصوص حج قران جایز است به جای تلبیه احرام را به وسیله اشعار یا تقلید حیوان قربانی منعقد نمایند؛ ولی بنابر احتیاط واجب لبیک نیز گفته شود. و معنای "حج قران" و "اشعار" و "تقلید" سابقا بیان شد.به مسأله «147» مراجعه شود.
(مسأله 194) تلبیه در احرام عمره و حج، مانند تکبیرة الاحرام نماز است که نماز با آن شروع میشود؛ پس احرام بدون تلبیه (و در خصوص حج قران، احرام بدون تلبیه یا اشعار یا تقلید) محقق نمی شود. بنابراین کسی که نیت احرام کرده و لباسهای احرام را نیز پوشیده ولی تلبیه را نگفته است اگر یکی از محرمات احرام را مرتکب شود نه گناه کرده و نه کفاره بدهکار است. همچنین است
.jpg)
