آیت‌الله منتظری

الناصر لی، ام کیف اخیب و انت الحفی بی،ها انا اتوسل الیک بفقری الیک ، و کیف اتوسل الیک بما هو محال ان یصل الیک ، ام کیف اشکو الیک حالی و هو لایخفی علیک ، ام کیف اترجم بمقالی و هو منک برز الیک ام کیف تخیب آمالی و هی قد وفدت الیک ، ام کیف لاتحسن احوالی و بک قامت، الهی ما الطفک بی مع عظیم جهلی، و ما ارحمک بی مع قبیح فعلی، الهی ما اقربک منی و ابعدنی عنک ، و ما ارافک بی فما الذی یحجبنی عنک ، الهی علمت باختلاف الاثار و تنقلات الاطوار ان مرادک منی ان تتعرف الی فی کل شئ حتی لااجهلک فی شئ، الهی کلما اخر سنی لؤمی انطقنی کرمک ، و کلما آیستنی اوصافی اطمعتنی مننک ، الهی من کانت محاسنه مساوی فکیف لاتکون مساویه مساوی، و من کانت حقایقه دعاوی فکیف لا تکون دعاویه دعاوی، الهی حکمک النافذ و مشیتک القاهرة لم یترکالذی مقال مقالا، و لالذی حال حالا، الهی کم من طاعة بنیتها، و حالة شیدتها، هدم اعتمادی علیها عدلک، بل اقالنی منها فضلک ، الهی انک تعلم انی و ان لم تدم الطاعة منی فعلا جزما، فقد دامت محبة و عزما، الهی کیف اعزم و انت القاهر، و کیف لااعزم و انت الامر، الهی ترددی فی الاثار یوجب بعد المزار فاجمعنی علیک بخدمة توصلنی الیک ، کیف یستدل علیک بما هو فی وجوده مفتقر الیک ، ایکون لغیرک من الظهور ما لیس لک حتی یکون هو المظهر لک ، متی غبت حتی تحتاج الی دلیل یدل علیک ، و متی بعدت حتی تکون الاثار هی التی توصل الیک ، عمیت عین لاتراک علیها رقیبا، و خسرت صفقة عبد لم تجعل له من حبک نصیبا، الهی امرت بالرجوع الی الاثار،