صفحه ۲۴۷

(مسأله 711) اگر کسی تصادف کرد و با همان حال او را به میقات بردند و محرم شد احرام او صحیح است. پس اگر می‎تواند اعمال را هر چند با کمک دیگران و با نایب گرفتن نسبت به اعمالی که نیابت بردار است انجام دهد باید انجام دهد؛ و اگر احساس کرد نمی تواند در این صورت به وظیفه محصور عمل کند و از احرام خارج شود.

و اگر می‎تواند با احرام ذکر شده عمره مفرده بجا آورد بنابر احتیاط جمع کند بین وظیفه محصور و عمره مفرده، و در این صورت زن نیز بر او حلال می‎شود.

(مسأله 712) اگر پس از احرام در اثر مانعی غیر از منع ظالم، یا بیماری مانند شکستن پا، یا گم کردن راه، یا از بین رفتن مخارج راه یا تصادف یا خرابی راه یا مرکب سواری و یا گرما یا سرمای سخت نتواند عمره و حج خود را تمام کند بنابر اقوی حکم مصدود و محصور بر او جاری است. پس می‎تواند خود را از احرام خارج کند؛ و بنابر احتیاط به وظیفه محصور عمل نماید.

(مسأله 713) مستحب است انسان هنگام احرام عمره یا حج با پروردگار خود شرط کند که هر جا در اثر مانعی نتواند اعمال را ادامه دهد خداوند او را آزاد و از احرام خارج نماید. و آیا این شرط فقط مستحب است و جنبه تشریفات دارد و یا نتیجه عملی نیز بر آن مترتب است - چنانکه جمعی از فقها فرموده اند که نتیجه شرط، خارج شدن مصدود و محصور است از احرام بدون قربانی - مسأله مورد اختلاف است. و احوط اجرای احکامی است که برای مصدود و محصور گفته شد؛ خواه در احرام شرط واقع شده باشد یا نه.

ناوبری کتاب