(مسأله 603) در سر تراشیدن جایز است انسان سر خود را بتراشد و یا دیگری بتراشد؛ و در این صورت بنابر احتیاط هر دو نیت کنند.
(مسأله 604) کسانی که باید سر خود را بتراشند اگر سرشان مو ندارد، باید تیغ را به سر خود بکشند؛ و بنابر احتیاط تقصیر را نیز انجام دهند.
(مسأله 605) کسانی که مخیرند بین تقصیر و سرتراشیدن اگر سرشان مو ندارد باید تقصیر کنند؛ و اگر اصلا مو ندارند باید از ناخن خود بزنند.
(مسأله 606) در تقصیر تراشیدن ریش کافی نیست.
(مسأله 607) در تقصیر کافی بودن زدن موی زیر بغل و زیر شکم، محل اشکال است.
(مسأله 608) وقت تقصیر و تراشیدن سر روز عید است بعد از قربانی؛ و جایز نیست آن را پیش از قربانی انجام دهد. و بنابر احتیاط در حال اختیار آن را از روز عید تأخیر نیندازد؛ ولی اگر به هر جهت هر چند عمدا آن را تأخیر انداخت کافی است آن را در روز بعد تا آخر ایام تشریق بجا آورد؛ و ظاهرا انجام آن در شبهای ایام تشریق نیز مانعی ندارد، هر چند خلاف احتیاط است.
(مسأله 609) اگر در اثر فراموشی یا ندانستن مسأله، تقصیر یا سرتراشیدن را پیش از قربانی یا پیش از رمی جمره بجا آورد کافی است و اعاده آن لازم نیست؛ ولی اگر عمدا آن را جلو انداخت بنابر احتیاط واجب دوباره آن را انجام دهد.
(مسأله 610) جای تقصیر و سرتراشیدن منی است؛ و جایز نیست در حال اختیار آن را در جای دیگر انجام دهد؛ و اگر در اثر فراموشی یا ندانستن مسأله و یا عمدا از منی خارج شده است باید برگردد و در منی انجام دهد. و اگر نمی تواند برگردد،
.jpg)
