آیت‌الله منتظری

3 - تقصیر یا سر تراشیدن:

(مسأله 599) سوم از واجبات منی در روز عید - که هفتم از واجبات حج می‎باشد - تقصیر یا سر تراشیدن است. پس حاجی باید پس از قربانی از مو یا ناخن خود کم کند، یا سرخود را بتراشد؛ و مخیر است بین آنها، و تراشیدن سر از تقصیر افضل است. و جمع بین آنها افضل می‎باشد، مگر برای چند طائفه:

اول: زنها که باید تقصیر کنند و تراشیدن سر برای آنها کافی نیست؛ بلکه جایز بودن آن نیز محل اشکال است.

دوم: کسی که سال اول حج اوست که بنابر احتیاط واجب باید سر خود را بتراشد.

سوم: کسی که موی سرخود را گره زده و درهم پیچیده یا بافته است، و یا به وسیله عسل یا صمغ "صمغ" شیره بعضی درختان که چسبندگی دارد. برای رفع شپش و مانند آن به هم چسبانده است که باید سر خود را بتراشد.

(مسأله 600) خنثای مشکل "خنثای مشکل" خنثایی است که زن و مردی او به هیچ وجه تشخیص داده نمی شود. اگر از دو دسته اخیر نباشد باید تقصیر کند؛ و اگر از آنها باشد بنابر احتیاط جمع کند بین تقصیر و تراشیدن، و بهتر است تقصیر را مقدم بدارد.

(مسأله 601) در تراشیدن سر بنابر احتیاط همه سر را بتراشد. و در تقصیر گرفتن هر مقدار از مو یا ناخن به هر وسیله که باشد کافی است؛ هر چند به وسیله دندان باشد.

(مسأله 602) تقصیر و سر تراشیدن نیز مانند سایر اعمال حج از عبادات است و باید آن را به قصد قربت و نیت خالص و بدون قصد ریا و مقاصد دیگر بجا آورد؛ وگرنه صحیح نیست و آنچه باید به سبب آن حلال شود حلال نمی شود.