نکند؛ مگر اینکه به سلامت آن اطمینان داشته باشد.
(مسأله 567) اگر حیوان سالمی را برای قربانی بخرد و در راه قربانگاه زمین بخورد و دست و پای آن بشکند یا معیوب شود کافی است همان را قربانی کند؛ ولی این حکم در نذر و کفاره جاری نیست.
(مسأله 568) لازم نیست خود انسان ذبح کند و جایز است نایب بگیرد. و بنابر احتیاط هم خودش نیت کند و هم نایب؛ مگر اینکه خودش حضور نداشته باشد.
(مسأله 569) اگر میخواهد برای ذبح نایب بگیرد باید به شخص مورد اطمینان نیابت دهد؛ و در این صورت اگر در صحت عمل او شک کرد به شک خود اعتنا نکند.
(مسأله 570) اگر نایب در خرید حیوان و ذبح نیابت داشته باشد و عمدا بر خلاف دستور شرع عمل کند، مطلقا"مطلقا" یعنی چه اجرت گرفته باشد یا نه. ضامن است و باید غرامت بدهد. همچنین است اگر از روی اشتباه یا ندانستن مسأله بوده ولی برای عمل خود اجرت گرفته است؛ و اگر اجرت نگرفته ضمانت او معلوم نیست. ولی بالاخره برای کسی که در حال احرام است کافی نیست و باید دوباره قربانی کند.
(مسأله 571) بنابر احتیاط واجب ذبح کننده باید مؤمن اثناعشری باشد؛ همچنین است در ذبح و نحر کفارات. و اگر به وسیله غیر مؤمن ذبح واقع شده بنابر احتیاط واجب دوباره قربانی کند؛ هر چند در اثر ندانستن مسأله یا اشتباه این کار انجام شده باشد.
(مسأله 572) ولی بچه که او را محرم کرده است به احرام حج تمتع، باید برای او از مال خودش - نه از مال بچه - قربانی کند؛ و اگر توانایی ندارد باید به جای آن روزه بگیرد.