فصل سوم - وقوف به مشعر
چهارم از واجبات حج "وقوف در مشعر" است.
(مسأله 517) شخص حاج پس از انجام وقوف به عرفات، در مغرب شب عید باید به طرف مشعرالحرام کوچ کند، به نحوی که نماز مغرب و عشا را در مشعر بخواند؛ و آن را "مزدلفه" نیز مینامند. و آن بیابانی است که بین "مأزمین" (تنگه ای است بین عرفات و مشعر) و "حیاض" و "وادی محسر" واقع شده است.
و این حدود سه گانه خارج از مشعراست و وقوف در آنها کافی نیست؛ مگر در صورت ازدحام و کثرت جمعیت که در این صورت وقوف در "مأزمین" مانعی ندارد.
(مسأله 518) وقوف در مشعر نیز از ارکان حج است که اگر عمدا آن را به طور کلی ترک کند حج او باطل است؛ و وقت آن از طلوع فجر شب دهم است تا طلوع آفتاب. و هر چند وقوف در همه این وقت واجب است، ولی آنچه رکن است وقوف در جزئی از این وقت میباشد؛ هر چند یک دقیقه باشد.
(مسأله 519) وقوف در مشعر نیز مانند وقوف در عرفات از عبادات است و باید با نیت و قصد قربت و اخلاص آن را بجا آورد؛ و اگر برای ریا یا مقاصد دیگر انجام شود باطل است.
(مسأله 520) بنابر احتیاط واجب در مشعر ذکر خدا را ترک نکند؛ هر چند مختصر باشد. و بر پیامبر(ص) و آل او نیز صلوات بفرستد.
(مسأله 521) بنابر احتیاط واجب باید شب دهم را نیز تا طلوع فجر در مشعر به سر برد و آن را "بیتوته در مشعر" مینامند. و آن هم باید با نیت و قصد قربت واقع شود؛ هر چند ترک آن
.jpg)
