صفحه ۱۶۹

15 - و در روایتی وارد شده است که امیرالمؤمنین (ع) وقتی بالای کوه صفا می‎رفتند رو به کعبه می‎کردند و دستها را بلند کرده و این دعا را می‎خواندند:

"أللهم اغفرلی کل ذنب أذنبته قط فان عدت فعد علی بالمغفرة فانک أنت الغفور الرحیم، أللهم افعل بی ما أنت أهله فانک ان تفعل بی ما أنت أهله ترحمنی و ان تعذبنی فأنت غنی عن عذابی و أنا محتاج الی رحمتک فیامن أنا محتاج الی رحمته ارحمنی، أللهم لا تفعل بی ما أنا أهله فانک ان تفعل بی ما أنا أهله تعذبنی و لم تظلمنی. أصبحت أتقی عدلک و لا أخاف جورک فیامن هو عدل لا یجور ارحمنی."کافی ‏432/4، وسائل الشیعة ‏518/9.

16 - پس بگوید: "یا من لا یخیب سائله و لا ینفد نائله صل علی محمد و آل محمد، و أعذنی من النار برحمتک ."

و در حدیث وارد شده: هر که می‎خواهد مال او زیاد شود، توقف بر صفا و مروه را طول دهد.

17 - و هنگامی که از کوه صفا به طرف پایین حرکت کرد به پله چهارم که رسید در مقابل کعبه بایستد و بگوید:

"أللهم انی أعوذ بک من عذاب القبر و فتنته و غربته و وحشته و ظلمته و ضیقه و ضنکه، أللهم أظلنی فی ظل عرشک یوم لا ظل الا ظلک".من لا یحضره الفقیه ‏536/2.

18 - پس از پله چهارم به طرف پایین برود و احرام خود را از پشت خود کنار زند و بگوید:

"یا رب العفو یا من أمر بالعفو یا من هو اولی بالعفو، یا من یثیب علی العفو، العفو، العفو، العفو، یا جواد یا کریم یا

ناوبری کتاب