محمد و ارزقنا العافیة و دوام العافیة و تمام العافیة و شکر العافیة فی الدنیا و الاخرة یا أرحم الراحمین".وسائل الشیعه، کتاب الحج، باب «20» از "ابواب الطواف"، حدیث 7.
7 - و در بین رکن یمانی و حجرالاسود بگوید: "ربنا آتنا فی الدنیا حسنة و فی الاخرة حسنة و قنا عذاب النار".
8 - و در شوط هفتم وقتی که به مستجار - که نزدیک رکن یمانی و مقابل در کعبه است - رسید دو دست خود را بر دیوار کعبه بگشاید و شکم و صورت خود را به کعبه بچسباند و بگوید: "أللهم البیت بیتک و العبد عبدک و هذا مکان العائذ بک من النار".
پس از آن به گناهان خود اعتراف کند؛ زیرا هر بنده مؤمنی در این مکان به گناهان خود اعتراف کند و طلب آمرزش نماید، خدای منان گناهان او را میآمرزد، ان شاء الله تعالی؛ پس بگوید: "أللهم من قبلک الروح و الفرج و العافیة أللهم ان عملی ضعیف فضاعفه لی و اغفر لی ما اطلعت علیه منی و خفی علی خلقک".
پس از آن پناه ببرد به خدا از آتش جهنم، و آنچه میخواهد دعا کند.
9 - رکن یمانی را استلام کند، یعنی ببوسد یا لمس کند و خود را به حجرالاسود برساند و طواف را تمام کند و بگوید: "أللهم قنعنی بما رزقتنی و بارک لی فیما آتیتنی".من لا یحضره الفقیه 534/2.
10 - و مستحب است در هر شوط، ستونهای چهارگانه کعبه و نیز حجرالاسود را استلام کند و یا به آن اشاره نماید.
11 - و در وقت استلام حجرالاسود بگوید: "أللهم أمانتی أدیتها و میثاقی تعاهدته لتشهد لی بالموافاة".
ضمنا یادآور میشود چون سند بعضی از دعاها مورد اعتماد نیست خوب است دعاها به قصد رجاء خوانده شوند.یعنی به امید مطلوبیت انجام دهد، نه به قصد ورود در شرع تا اینکه مستلزم نسبت دادن حکم غیر معلوم به خداوند متعال گردد.
.jpg)
