صفحه ۱۲۳

دستها و پاها را در یک مجلس بگیرد ذبح یک گوسفند کافی است؛ مگر اینکه ناخنهای دستها را مثلا بگیرد و فورا کفاره آن را بدهد و پس از آن در همان مجلس ناخنهای پاها را بگیرد که در این صورت باید یک گوسفند دیگر ذبح نماید.

(مسأله 348) اگر محرم همه ناخنهای دستها را بگیرد و در مجلس دیگر بعضی از ناخنهای پاها را بگیرد، باید برای ناخنهای دست یک گوسفند ذبح کند و برای هر یک از ناخنهای پا یک مد طعام بدهد. همچنین است بنابر احتیاط اگر همه ناخنهای دستها و بعضی از ناخنهای پاها را در یک مجلس بگیرد. هر چند کافی بودن ذبح یک گوسفند در این صورت خالی از وجه نیست.

(مسأله 349) اگر چند ناخن از دستها بگیرد و چند ناخن از پاها باید برای هر ناخن یک مد طعام بدهد؛ هر چند مجموع آنها ده ناخن یا بیشتر باشد.

(مسأله 350) اگر محرم قسمتی از یک ناخن خود را بگیرد بنابر احتیاط واجب باید یک مد طعام بدهد.

(مسأله 351) اگر محرم ناچار شود ناخن یا ناخنهای خود را بگیرد بنابر احتیاط کفاره را مطابق آنچه گذشت بدهد؛ هر چند بعید نیست اگر به جای یک مد طعام یک مشت طعام بدهد کافی باشد.

(مسأله 352) اگر از روی فراموشی یا ندانستن مسأله در حال احرام ناخنهای خود را بگیرد کفاره واجب نیست.

(مسأله 353) اگر کسی برای محرم فتوی دهد که جایز است ناخن خود را بگیرد و او به گفته او ناخن خود را گرفت به گونه ای که خون خارج شد، بنابر احتیاط واجب فتوادهنده باید یک گوسفند ذبح کند؛ و خوب است خود او هم یک گوسفند ذبح نماید.

ناوبری کتاب