کثرت مأمومین و شناخت برخی از آنها وثوق به عدالت پیدا شود کافی است، ولی معمم بودن، محرز عدالت نیست و بدون احراز عدالت، اقتدا صحیح نیست.
(سؤال) لطفا ضمن بیان معنای عدالت شرایط امام جماعت را بیان فرمایید؟
(جواب:) امام جماعت باید عادل باشد و لازم نیست معصوم از خطا و گناه باشد. عادل کسی است که دارای نیروی ایمان باشد به گونه ای که در حال عادی واجبات خدا را انجام داده و از محرمات و گناهان پرهیز میکند هرچند ممکن است در شرایط غیر عادی خلافی انجام دهد، ولی فورا نادم شده و جبران میکند. در مقابل عادل، افراد لاابالی اند که هیچ باکی از خلاف و گناه ندارند. و حسن ظاهر معمولا نشانه عدالت است، و چون نماز جماعت ثواب و برکات زیاد دارد شیطان نوعا نسبت به اشخاص وسوسه میکند، ولی اگر کسی در ظاهر، رعایت دستورات خدا را نمی کند عادل نیست و بر همه مردم واجب است که برای خود تحصیل عدالت کنند.
(سؤال) در صورتی که عدم عدالت امام برای یک نفر احراز شود آیا لازم است اطرافیان خود را نیز با خبر کند تا به وی اقتدا نکنند یا لازم نیست ؟
(جواب:) لازم نیست، بلکه در بعضی موارد که موجب مفسده ای میشود، جایز هم نیست.
(سؤال) این جانب یک دانشجو هستم با توجه به این که در خوابگاه، روحانی وجود ندارد بر فرض که من بدانم شرط عدالت را ندارم اما بچه ها مرا عادل دانسته و اصرار دارند که امامت جماعت را به عهده بگیرم؛ آیا میتوانم این مسؤلیت را قبول کنم ؟
(جواب:) اولا: عدالت به معنای عصمت نیست همین که انسان مقید باشد در حال عادی موازین اسلامی را رعایت کند و چنانچه گناه کرده است توبه کند در تحقق عدالت کافی است و ثانیا: اگر دیگران شما را عادل بدانند میتوانند به شما اقتدا کنند و لازم نیست امام جماعت خود را عادل بداند؛ البته اگر کسی یقین داشته باشد که عادل نیست احتیاط آن است که متصدی امامت نشود و اگر دیگران به او اقتدا کردند خودش قصد امامت نکند.
.jpg)
