آیت‌الله منتظری

شده ام و با استناد به نظر روحانی که مورد وثوقم بوده تمام نمازهای این خانم را به صورت اخفات می‎خوانده ام؛ اکنون متوجه اشتباه خود شده ام، آیا باید نمازهای خوانده شده را قضا کنم ؟

(جواب:) هرچند در مسأله جهر و اخفات اگر از روی سهو یا جهل بر خلاف عمل شود اعاده لازم نیست، ولی چون شما نایب غیر بوده اید و به وظیفه نیابت به نحو مطلوب عمل نکرده اید احوط اعاده گذشته هاست.

(سؤال) مادرم به علت بیماری، ده سال نماز نخوانده است و اکنون پس از وفات او، من موظف شده ام نمازهای او را قضا کنم، اما در این مورد سؤالی همواره ذهنم را مشوش کرده است و آن این که آیا نماز (تنهی عن الفحشاء و المنکر) نیست ؟ اگر فردی از دنیا برود نماز دیگری برای میت چگونه او را از گناه و فحشا دور می‎کند؟ آیا انسان پس از مرگ قابل تغییر و تحول است و نماز استیجاری برای او چه اثری دارد؟ آیا خداوند به نماز این مرحوم نیازمند است ؟ اگر من شخص نیازمندی را بشناسم که به این پول نیازمند است؛ آیا خداوند طلب خود را به این فرد نمی بخشد؟ وقتی در افراد عادی امکان گذشت است؛ آیا ممکن نیست خداوند این فرد را ببخشد و من پول را به فرد نیازمند بدهم و یا این که خداوند این فرد را بخشیده و ما اطلاع نداریم ؟ لطفا مرا راهنمایی فرمایید.

(جواب:) اجتهاد جناب عالی، اجتهاد مقابل نص است، در احادیث معتبره وارد شده: چه چیزی مانع شما می‎شود که به پدر و مادر خود نیکی کنید زنده باشند یا مرده از طرف آنها نماز بخوانید، صدقه بدهید، حج به جا آورید و روزه بگیرید؛ هم آنها برئالذمه می‎شوند هم خود شخص بهره می‎برد؟ مادر شما دستش از دنیا کوتاه است، اگر شما او را برئالذمه کنید بزرگ ترین خدمت به اوست. وانگهی نمازهای استیجاری و روزه های استیجاری را معمولا افراد نیازمند انجام می‎دهند و این امر کمکی است به آنها و از این جا اهمیت نماز روشن می‎شود. شما نمازها و روزه های او را می‎توانید خود انجام دهید و اگر توانایی دارید به آن فرد نیازمند نیز کمک کنید.