صفحه ۴۶۷

گناه بوده است نه این که می‎خواسته است به سرعت این حد اجرا شود و لذا شرایط آن را سخت و دقیق مقرر کرده است به نحوی که به ندرت همه آن شرایط جمع می‎شوند، مثلا از جمله شرایط آن در مورد ثبوت زنا با بینه، رؤیت عمل زنا (کالمیل فی المکحلة) توسط چهار مرد عادل است و نه اطلاع آنان از این عمل از راه های دیگر و در مورد ثبوت آن با چهار مرتبه اقرار، باید اقرار در حالی طبیعی، بدون ترس، اکراه و امثال آن و در حضور قاضی شرع جامع الشرایط بوده و در زندان نباشد. بدیهی است چنین شرایطی بسیار نادر خواهد بود. در مورد رجم اگر با اقرار با شرایطی که ذکر شد ثابت شود، زانی و زانیه باید بتوانند در حال رجم فرار کنند و اگر فرار کردند نباید تعقیب شوند. لذا در جریان "ماعز بن مالک" که با اقرار او نزد پیامبر(ص) زنای محصنه اش ثابت شد، هرچند آن حضرت مایل نبودند اثبات شود و از این رو پس از هر اقراری روی خود را به طرف دیگر بر می‎گرداندند تا شاید او از ادامه اقرار منصرف شود، "ماعز" هنگام اجرای حد فرار کرد و شخصی در بین راه به او حمله کرد و سرانجام مردم او را گرفتند و کشتند. هنگامی که خبر به پیامبر(ص) رسید بسیار ناراحت شدند و فرمودند: چرا او را رها نکردید؟ و سپس فرمودند: اگر او گناه خود را ظاهر نمی کرد و توبه می‎کرد برای او بهتر بود و آنگاه دیه او را از بیت المال پرداخت کردند.وسائل الشیعة، ج 28، ص 100، ابواب حد زنا، باب 15.

(سؤال) کسی در سن کودکی چیزی را دیده و در سن بزرگ سالی شهادت به آن می‎دهد؛ آیا چنین شهادتی صحیح است یا نه ؟

(جواب:) چنانچه هنگام مشاهده آن چیز، ممیز بوده باشد شهادتش درباره آن در زمان بلوغ با دارا بودن سایر شرایط پذیرفته است.

(سؤال) اگر کسی با فریب کاری و رشوه، سند ملکی را به نام شخصی زده و آن را ثبت کرده باشد و سپس خودش در دادگاه اعتراف به عمل خود کند؛ آیا اعتراف او کافی و صحیح است ؟ و برای ثابت شدن مالکیت مالک اصلی، آیا گواهی دو شاهد کافی است ؟

ناوبری کتاب