گناه بوده است نه این که میخواسته است به سرعت این حد اجرا شود و لذا شرایط آن را سخت و دقیق مقرر کرده است به نحوی که به ندرت همه آن شرایط جمع میشوند، مثلا از جمله شرایط آن در مورد ثبوت زنا با بینه، رؤیت عمل زنا (کالمیل فی المکحلة) توسط چهار مرد عادل است و نه اطلاع آنان از این عمل از راه های دیگر و در مورد ثبوت آن با چهار مرتبه اقرار، باید اقرار در حالی طبیعی، بدون ترس، اکراه و امثال آن و در حضور قاضی شرع جامع الشرایط بوده و در زندان نباشد. بدیهی است چنین شرایطی بسیار نادر خواهد بود. در مورد رجم اگر با اقرار با شرایطی که ذکر شد ثابت شود، زانی و زانیه باید بتوانند در حال رجم فرار کنند و اگر فرار کردند نباید تعقیب شوند. لذا در جریان "ماعز بن مالک" که با اقرار او نزد پیامبر(ص) زنای محصنه اش ثابت شد، هرچند آن حضرت مایل نبودند اثبات شود و از این رو پس از هر اقراری روی خود را به طرف دیگر بر میگرداندند تا شاید او از ادامه اقرار منصرف شود، "ماعز" هنگام اجرای حد فرار کرد و شخصی در بین راه به او حمله کرد و سرانجام مردم او را گرفتند و کشتند. هنگامی که خبر به پیامبر(ص) رسید بسیار ناراحت شدند و فرمودند: چرا او را رها نکردید؟ و سپس فرمودند: اگر او گناه خود را ظاهر نمی کرد و توبه میکرد برای او بهتر بود و آنگاه دیه او را از بیت المال پرداخت کردند.وسائل الشیعة، ج 28، ص 100، ابواب حد زنا، باب 15.
(سؤال) کسی در سن کودکی چیزی را دیده و در سن بزرگ سالی شهادت به آن میدهد؛ آیا چنین شهادتی صحیح است یا نه ؟
(جواب:) چنانچه هنگام مشاهده آن چیز، ممیز بوده باشد شهادتش درباره آن در زمان بلوغ با دارا بودن سایر شرایط پذیرفته است.
(سؤال) اگر کسی با فریب کاری و رشوه، سند ملکی را به نام شخصی زده و آن را ثبت کرده باشد و سپس خودش در دادگاه اعتراف به عمل خود کند؛ آیا اعتراف او کافی و صحیح است ؟ و برای ثابت شدن مالکیت مالک اصلی، آیا گواهی دو شاهد کافی است ؟