صفحه ۳۱۶

(سؤال) استفاده از مواد نیرو زا برای ورزشکاران چه حکمی دارد؟

(جواب:) اگر موجب ضرر قابل توجه برای بدن یا تقلب در مسابقه و تضییع حق دیگری باشد جایز نیست.

(سؤال) اخیرا برخی از افراد در محافل و مجالس گوناگون برای سرگرمی با جوک گفتن و تمسخر اقوام مختلف، موجب خنده و یا موجب ناراحتی عده ای می‎شوند؛ آیا از باب مسرور کردن مؤمن است یا از باب غیبت و آزار مردم ؟

(جواب:) اگر جوک و شوخی مستلزم هتک حرمت یا ناراحتی افراد بشود جایز نبوده و حرام است.

(سؤال) نظر جناب عالی را در مورد استفاده از اینترنت و قانون محدودیت آن چیست ؟

(جواب:) چند روز پیش نیز از کانادا در رابطه با "اینترنت در ایران" از من سؤال شده بود و من جواب دادم. این جانب که اینک بیش از هشتاد سال دارم، به یاد دارم هنگامی که بچه بودم تازه رادیو در ایران پیدا شده بود و بسیاری از بزرگان و افراد علاقه مند به دین و اخلاق، آن را تحریم می‎کردند و می‎گفتند: موجب فساد جامعه می‎شود؛ ولی به تدریج در همه یا اکثر خانه ها و محافل پیدا شد و جنبه عمومی پیدا کرد و تحریم ها بی اثر، بلکه نتیجه معکوس داشت؛ زیرا "الانسان حریص علی ما منع؛ انسان بر آنچه منع شود حریص می‎شود". سپس نوبت به "تلویزیون"، "ویدئو" و بعد به "ماهواره" و اینک به "اینترنت" رسیده است و قشرهایی از جامعه با آنها مخالفت می‎کنند و در این جهت اصرار دارند؛ غافل از این که اگر چه از این آلات و ابزار بسا در کارهائی سوءاستفاده می‎شود، ولی در تربیت جامعه و پیشرفت علم و فرهنگ و اخلاق و آگاهی و اقتصاد نیز بهره های بسیاری از آنها برده می‎شود. این که با ابزار و آلات مفید مبارزه کنیم کار غلطی است و اثر معکوس دارد. ابزار و آلات که گناه ندارند و مبارزه با آنها یک حرکت غیر علمی و قسری موقت است و با وسعت ارتباطات جهانی امروز و استقبال جهان از آنها تحریمشان چیزی جز شکست و عقب ماندگی در پی ندارد، بلکه باید آنها را توسعه داده و تکمیل کرد.

ناوبری کتاب