صفحه ۱۷۴

(جواب:) خانه مسکونی و فروش لوازم زندگی متعارف و مورد احتیاج از مستثنیات دین است و طلبکاران حق ندارند آنها را بابت طلب بردارند و اگر شخص مفلس، غیر از اینها چیزی دارد بین همه طلبکاران به نسبت طلبشان تقسیم می‎شود و نسبت به باقیمانده طلب حکم "فنظرة الی میسرة" جاری است و در این جهت شرکت و سایر طلبکاران با هم یکسانند و شرکت حق تقدم ندارد، ولی اگر یکی از طلبکارها عین مال خود را که به او فروخته بیابد او نسبت به آن احق است و سهم امام برای خود مصارف لازمه ای دارد و معمولا روغن چراغ سوخته را نذر حضرت عباس نمی کنند، ولی در عین حال اگر طرف مرد متدین و متعهدی است طلبکاران مجازند از ثلث سهم امام خود بابت طلب خود حساب کنند.

(سؤال) بعضی از روحانیون هستند که سال هاست در یک منطقه مستقرند و خالصانه و صادقانه به مردم خدمت کرده و با حقوق بسیار پایین، زندگی خود را می‎گذرانند؛ آنها برای انجام کارهای خیر و خدمات خیریه در جامعه، مثل ساختن مدرسه، کتابخانه، مسجد، بیمارستان، درمانگاه و... از مردم منطقه وجوهات شرعیه را می‎گیرند و در موارد فوق الذکر مصرف می‎کنند، ولی متأسفانه وکالت در اخذ و مصرف وجوهات شرعیه از مراجع عظام ندارند و تقریبا بنابر فهم و تشخیص خودشان وجوهات شرعیه را گرفته و به مصرف می‎رسانند؛ آیا این کارشان شرعا صحیح است یا خیر؟

(جواب:) اخذ وجوهات شرعی از مردم و صرف آن موکول به اذن و نظر مرجع تقلید آنهاست.

(سؤال) شخصی معروف به ولدالزنا است. آیا می‎توان به وی سهم سادات را داد. حکم فرزند وی چگونه است ؟

(جواب:) اصل در نسب سلامت است و مادامی که ولدالزنا بودن کسی محرز نشود محکوم به سلامت نسب است و بر فرض احراز، اگر او ازدواج کند فرزند او حلال زاده است و بنابر احتیاط از دادن خمس به ولدالزنا که پدرش سید است و اولاد او اجتناب گردد و همچنین زکات غیر هاشمی، ولی زکات هاشمی مانعی ندارد.

ناوبری کتاب