صفحه ۱۰۱

(فاغسلوا) است. این معنا علاوه بر این که مخالف روایات معتبره وارده از امامان (ع) است، مخالف سیاق آیه شریفه نیز می‎باشد، زیرا سیاق آیه این است که در ابتدا حکم شستن صورت و دست ها را بیان کرده و سپس حکم آنچه را باید مسح کرد مشخص کرده است و فاصله انداختن بین آنچه باید شست و آنچه باید مسح کرد - که لازمه کلام اهل سنت است - خلاف فصاحت قرآنی است. جهت اطلاع بیشتر به تفاسیر شیعه در مورد آیه فوق مراجعه شود.

(سؤال) هنگام شرکت در جماعت اهل سنت در نمازهای جهریه، چگونه می‎توان بین انصات (گوش دادن به قرائت امام) و حدیث نفس جمع کرد؟

(جواب:) حدیث نفس به معنای گذراندن از ذهن است و در نمازهای جهریه نیز لازم است و منافات با انصات ندارد.

(سؤال) آیا ما شیعیان در نماز می‎توانیم به اهل سنت بدون تقیه اقتدا کنیم ؟

(جواب:) تقیه بر چند نوع است: یکی از آنها تقیه مداراتی است و آن در جایی است که مصلحت شیعه و شیعیان و اسلام، مقتضی تقیه و مدارا کردن با اهل سنت باشد. نوع دیگر، تقیه خوفی است و آن در جایی است که ترک تقیه، موجب خوف رسیدن ضرر باشد. اگر هیچ کدام از دو نوع تقیه مذکور در بین نباشد صحت اقتدا محل اشکال است.

(سؤال) وقتی در نماز جماعت اهل سنت شرکت می‎کنیم آیا می‎توانیم مثل آنها با دست های بسته نماز بخوانیم و بر چیزهایی غیر از خاک و سنگ سجده کنیم ؟

(جواب:) در تقیه مداراتی قطعا جایز نیست و همه اهل سنت نیز دست بسته نماز نمی خوانند، ولی اگر در موردی تقیه خوفی در بین باشد در حد رفع خوف ضرر اشکالی ندارد.

(سؤال) در نماز جماعت مسجدالحرام و مسجد النبی اگر قنوت را در رکعت آخر و پس از رکوع بخوانند؛ آیا این قنوت کفایت از قنوت مستحب می‎کند؟

(جواب:) در صورت حضور در جماعت آنها باید از باب متابعت از آنها پیروی شود و تکلیف استحبابی بر خواندن قنوت در محل خود ساقط است نه از باب این که قنوت در غیر محل کافی از قنوت است.

ناوبری کتاب