صفحه ۷۱

رجوع نکرده باشد مانعی ندارد؛ بلکه اگر مرجع قبلی را اعلم بداند بنابراحتیاط واجب باید باقی بماند. و در غیر این فرض باقی ماندن جایز نیست.

(سؤال 1089) با توجه به این که حضرت امام خمینی (ره) جایز می‎دانستند که فردی در مسائل سیاسی - اجتماعی مقلد یک مجتهد و در مسائل غیر اجتماعی مقلد مجتهدی دیگر باشد، آیا جایز است که در مسائل غیر سیاسی نیز از دو مجتهد تقلید نمود؟ مثلا در باب عبادات از یک مجتهد و در باب معاملات از مجتهد دیگر تقلید کرد؟

جواب: تبعیض در تقلید در صورت تساوی دو مرجع تقلید یا بیشتر مانعی ندارد؛ ولی در صورت اعلم بودن یکی از آنها در مسائلی که با هم اختلاف نظر دارند، تقلید اعلم متعین است. و اگر مرجعی در بعضی ابواب فقه و مرجع دیگری در بعضی از ابواب دیگر فقه اعلم باشد، باید در هر باب از مرجع اعلم تقلید نمود.

(سؤال 1090) اگر انسان در اعلم بودن دو مجتهد شک کند، آیا سید بودن یکی از آنها باعث اولویت او می‎باشد؟

جواب: در صورت احراز تساوی به منظور تجلیل از مقام سیادت مانعی ندارد؛ ولی در صورت علم اجمالی به اعلم بودن یکی از آنها، سیادت موجب تعین تقلید از او نیست.

(سؤال 1091) آیا آشنایی با مسائل روز جامعه و امور سیاسی و اجتماعی برای مرجع تقلید لازم است ؟

جواب: هر مقدار که استنباط احکام توقف بر آگاهی به مسائل روز دارد، همان مقدار آگاهی لازم است؛ و فتوای به هر حکمی منوط به معرفت داشتن به مسائلی است که در افتای به آن حکم لازم است.

(سؤال 1092) چنانچه انسان یقین کند عملی که انجام می‎دهد مطابق با فتوای یکی از مراجع محترمی است که جایزالتقلید می‎باشند کفایت می‎کند؟ یا این که حتما باید فرد خاصی را به عنوان مرجع تقلید خود معین نماید؟

جواب: اگر عمل او مطابق با احتیاط باشد کفایت می‎کند؛ و همچنین اگر اعلم بین آنهاست و عمل بر حسب فتوای همه آنها صحیح باشد کافی است.

ناوبری کتاب