(سؤال 1077) اگر مقلد محققی پس از تحقیقات به این نتیجه برسد که دو یا چند مرجع در زمان واحد اعلم هستند و یا مرجعی را در یک سری مسائل و مرجع دیگری را در مسائل دیگر اعلم بداند چگونه باید عمل کند؟
جواب: در صورت احراز تساوی مخیر است؛ و در صورت احراز اعلمیت یکی در بعضی مسائل و اعلمیت دیگری در مسائل دیگر، تبعیض در تقلید جایز بلکه لازم است.
(سؤال 1078) آیا کسانی که خود اهل نظر و استنباط نیستند میتوانند از ظهور آیات و روایات استفاده کرده، حکم شرعی را به دست آورند؟
جواب: هر کس قوه استنباط نداشته باشد نمی تواند به ظواهر آیات و روایات عمل کند، بلکه باید تقلید نموده و یا طبق احتیاط عمل کند؛ بلی اگر در موردی یقین به حکم واقعی داشته باشد، یقین او حجت است و تا زمانی که یقین او باقی است باید طبق یقین خود عمل نماید؛ ولی به دست آوردن یقین در مسائل اختلافی برای غیر مجتهد نادر است.
(سؤال 1079) بعضی از مراجع فعلی تفکیک در تقلید در متلازمین مانند: نماز و روزه را جایز نمی دانند؛ مثلا جایز نمی دانند که در مسأله نماز نسبت به "مقدمه شغل" از مجتهدی که آن را موجب کثرت سفر نمی داند تقلید نماید و نماز را شکسته بخواند، ولی نسبت به روزه اش از مجتهدی تقلید نماید که آن را موجب کثرت سفر میداند و روزه بگیرد؛ نظر حضرتعالی چیست ؟
جواب: در مثال مذکور تفکیک در تقلید صحیح نیست.
(سؤال 1080) آیا در اصل مسأله "تقلید" هم باید تقلید کرد؟ اگر جواب منفی است، چرا همه رساله ها مشتمل بر مسائل تقلید میباشند؟
جواب: اصل مسأله تقلید یعنی "رجوع جاهل به عالم" فی الجمله وجدانی و قطعی است؛ و تقلید در قطعیات که معنای آن "رجوع عالم به عالم" است معنا ندارد. ولی جزئیات تقلید و مسائل گوناگون آن از مصادیق رجوع جاهل به عالم است و جاهل به آنها باید از عالم تقلید کند.
.jpg)
